ساهم

Arabic

Etymology

From the root س ه م‎ (s-h-m)

Pronunciation

IPA^(key): /saː.ha.ma/

Verb

سَاهَمَ • (sāhama) III, non-past يُسَاهِمُ‎‎ (yusāhimu)

to join, to partake, to contribute to (فِي‎ (fī))
to draw

Conjugation

Conjugation of

سَاهَمَ

(form-III sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal nouns الْمَصَادِر					مُسَاهَمَة‎ or سِهَام‎ musāhama or sihām
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُسَاهِم‎ musāhim
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُسَاهَم‎ musāham
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	سَاهَمْتُ‎ sāhamtu	سَاهَمْتَ‎ sāhamta	سَاهَمَ sāhama	سَاهَمْتُمَا‎ sāhamtumā	سَاهَمَا‎ sāhamā	سَاهَمْنَا‎ sāhamnā	سَاهَمْتُمْ‎ sāhamtum	سَاهَمُوا‎ sāhamū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	سَاهَمْتُ‎ sāhamtu	سَاهَمْتِ‎ sāhamti	سَاهَمَتْ‎ sāhamat	سَاهَمْتُمَا‎ sāhamtumā	سَاهَمَتَا‎ sāhamatā	سَاهَمْنَا‎ sāhamnā	سَاهَمْتُنَّ‎ sāhamtunna	سَاهَمْنَ‎ sāhamna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُسَاهِمُ‎ ʾusāhimu	تُسَاهِمُ‎ tusāhimu	يُسَاهِمُ‎ yusāhimu	تُسَاهِمَانِ‎ tusāhimāni	يُسَاهِمَانِ‎ yusāhimāni	نُسَاهِمُ‎ nusāhimu	تُسَاهِمُونَ‎ tusāhimūna	يُسَاهِمُونَ‎ yusāhimūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُسَاهِمُ‎ ʾusāhimu	تُسَاهِمِينَ‎ tusāhimīna	تُسَاهِمُ‎ tusāhimu	تُسَاهِمَانِ‎ tusāhimāni	تُسَاهِمَانِ‎ tusāhimāni	نُسَاهِمُ‎ nusāhimu	تُسَاهِمْنَ‎ tusāhimna	يُسَاهِمْنَ‎ yusāhimna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُسَاهِمَ‎ ʾusāhima	تُسَاهِمَ‎ tusāhima	يُسَاهِمَ‎ yusāhima	تُسَاهِمَا‎ tusāhimā	يُسَاهِمَا‎ yusāhimā	نُسَاهِمَ‎ nusāhima	تُسَاهِمُوا‎ tusāhimū	يُسَاهِمُوا‎ yusāhimū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُسَاهِمَ‎ ʾusāhima	تُسَاهِمِي‎ tusāhimī	تُسَاهِمَ‎ tusāhima	تُسَاهِمَا‎ tusāhimā	تُسَاهِمَا‎ tusāhimā	نُسَاهِمَ‎ nusāhima	تُسَاهِمْنَ‎ tusāhimna	يُسَاهِمْنَ‎ yusāhimna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُسَاهِمْ‎ ʾusāhim	تُسَاهِمْ‎ tusāhim	يُسَاهِمْ‎ yusāhim	تُسَاهِمَا‎ tusāhimā	يُسَاهِمَا‎ yusāhimā	نُسَاهِمْ‎ nusāhim	تُسَاهِمُوا‎ tusāhimū	يُسَاهِمُوا‎ yusāhimū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُسَاهِمْ‎ ʾusāhim	تُسَاهِمِي‎ tusāhimī	تُسَاهِمْ‎ tusāhim	تُسَاهِمَا‎ tusāhimā	تُسَاهِمَا‎ tusāhimā	نُسَاهِمْ‎ nusāhim	تُسَاهِمْنَ‎ tusāhimna	يُسَاهِمْنَ‎ yusāhimna
imperative الْأَمْر	m		سَاهِمْ sāhim		سَاهِمَا‎ sāhimā			سَاهِمُوا‎ sāhimū
imperative الْأَمْر	f		سَاهِمِي‎ sāhimī		سَاهِمَا‎ sāhimā			سَاهِمْنَ‎ sāhimna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	سُوهِمْتُ‎ sūhimtu	سُوهِمْتَ‎ sūhimta	سُوهِمَ‎ sūhima	سُوهِمْتُمَا‎ sūhimtumā	سُوهِمَا‎ sūhimā	سُوهِمْنَا‎ sūhimnā	سُوهِمْتُمْ‎ sūhimtum	سُوهِمُوا‎ sūhimū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	سُوهِمْتُ‎ sūhimtu	سُوهِمْتِ‎ sūhimti	سُوهِمَتْ‎ sūhimat	سُوهِمْتُمَا‎ sūhimtumā	سُوهِمَتَا‎ sūhimatā	سُوهِمْنَا‎ sūhimnā	سُوهِمْتُنَّ‎ sūhimtunna	سُوهِمْنَ‎ sūhimna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُسَاهَمُ‎ ʾusāhamu	تُسَاهَمُ‎ tusāhamu	يُسَاهَمُ‎ yusāhamu	تُسَاهَمَانِ‎ tusāhamāni	يُسَاهَمَانِ‎ yusāhamāni	نُسَاهَمُ‎ nusāhamu	تُسَاهَمُونَ‎ tusāhamūna	يُسَاهَمُونَ‎ yusāhamūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُسَاهَمُ‎ ʾusāhamu	تُسَاهَمِينَ‎ tusāhamīna	تُسَاهَمُ‎ tusāhamu	تُسَاهَمَانِ‎ tusāhamāni	تُسَاهَمَانِ‎ tusāhamāni	نُسَاهَمُ‎ nusāhamu	تُسَاهَمْنَ‎ tusāhamna	يُسَاهَمْنَ‎ yusāhamna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُسَاهَمَ‎ ʾusāhama	تُسَاهَمَ‎ tusāhama	يُسَاهَمَ‎ yusāhama	تُسَاهَمَا‎ tusāhamā	يُسَاهَمَا‎ yusāhamā	نُسَاهَمَ‎ nusāhama	تُسَاهَمُوا‎ tusāhamū	يُسَاهَمُوا‎ yusāhamū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُسَاهَمَ‎ ʾusāhama	تُسَاهَمِي‎ tusāhamī	تُسَاهَمَ‎ tusāhama	تُسَاهَمَا‎ tusāhamā	تُسَاهَمَا‎ tusāhamā	نُسَاهَمَ‎ nusāhama	تُسَاهَمْنَ‎ tusāhamna	يُسَاهَمْنَ‎ yusāhamna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُسَاهَمْ‎ ʾusāham	تُسَاهَمْ‎ tusāham	يُسَاهَمْ‎ yusāham	تُسَاهَمَا‎ tusāhamā	يُسَاهَمَا‎ yusāhamā	نُسَاهَمْ‎ nusāham	تُسَاهَمُوا‎ tusāhamū	يُسَاهَمُوا‎ yusāhamū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُسَاهَمْ‎ ʾusāham	تُسَاهَمِي‎ tusāhamī	تُسَاهَمْ‎ tusāham	تُسَاهَمَا‎ tusāhamā	تُسَاهَمَا‎ tusāhamā	نُسَاهَمْ‎ nusāham	تُسَاهَمْنَ‎ tusāhamna	يُسَاهَمْنَ‎ yusāhamna

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.