زند
See also: رند
Arabic
Etymology
From Middle Persian zng (zang, “ankle, shank”)
Noun
زَنْد • (zand) m (plural زِنَاد (zinād) or أَزْنُد (ʾaznud) or أَزْنَاد (ʾaznād))
- wrist, forearm
- bone
- shoulder, ulna
- تاريخ الرسل والملوك للإمام الطبري :
- قَالَ: عَذِّبْهُ حَتَّى تَسْتَأْصِلَ مَا عِنْدَهُ، فَكَانَ الزُّبَيْرُ يَقْدَحُ بِزَنْدِهِ فِي صَدْرِهِ حَتَّى أَشْرَفَ عَلَى نَفْسِهِهِ
- qāla: ʿaḏḏibhu ḥattā tastaʾṣila mā ʿindahu, fakāna z-zubayru yaqdaḥu bizandihi fī ṣadrihi ḥattā ʾašrafa ʿalā nafsihihi
- he said “torture him (ie, Kinanah) until he confesses where it (ie, the rest of the hidden treasure) is”, so Zubayr pierced his shoulder until he fainted
- قَالَ: عَذِّبْهُ حَتَّى تَسْتَأْصِلَ مَا عِنْدَهُ، فَكَانَ الزُّبَيْرُ يَقْدَحُ بِزَنْدِهِ فِي صَدْرِهِ حَتَّى أَشْرَفَ عَلَى نَفْسِهِهِ
- kindler, lighter
- trigger (often in the plural زِنَاد (zinād))
Declension
Declension of noun زَنْد (zand)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | زَنْد zand |
الزَّنْد az-zand |
زَنْد zand |
Nominative | زَنْدٌ zandun |
الزَّنْدُ az-zandu |
زَنْدُ zandu |
Accusative | زَنْدًا zandan |
الزَّنْدَ az-zanda |
زَنْدَ zanda |
Genitive | زَنْدٍ zandin |
الزَّنْدِ az-zandi |
زَنْدِ zandi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | زَنْدَيْن zandayn |
الزَّنْدَيْن az-zandayn |
زَنْدَيْ zanday |
Nominative | زَنْدَانِ zandāni |
الزَّنْدَانِ az-zandāni |
زَنْدَا zandā |
Accusative | زَنْدَيْنِ zandayni |
الزَّنْدَيْنِ az-zandayni |
زَنْدَيْ zanday |
Genitive | زَنْدَيْنِ zandayni |
الزَّنْدَيْنِ az-zandayni |
زَنْدَيْ zanday |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | زِنَاد; أَزْنُد; أَزْنَاد zinād; ʾaznud; ʾaznād |
الزِّنَاد; الْأَزْنُد; الْأَزْنَاد az-zinād; al-ʾaznud; al-ʾaznād |
زِنَاد; أَزْنُد; أَزْنَاد zinād; ʾaznud; ʾaznād |
Nominative | زِنَادٌ; أَزْنُدٌ; أَزْنَادٌ zinādun; ʾaznudun; ʾaznādun |
الزِّنَادُ; الْأَزْنُدُ; الْأَزْنَادُ az-zinādu; al-ʾaznudu; al-ʾaznādu |
زِنَادُ; أَزْنُدُ; أَزْنَادُ zinādu; ʾaznudu; ʾaznādu |
Accusative | زِنَادًا; أَزْنُدًا; أَزْنَادًا zinādan; ʾaznudan; ʾaznādan |
الزِّنَادَ; الْأَزْنُدَ; الْأَزْنَادَ az-zināda; al-ʾaznuda; al-ʾaznāda |
زِنَادَ; أَزْنُدَ; أَزْنَادَ zināda; ʾaznuda; ʾaznāda |
Genitive | زِنَادٍ; أَزْنُدٍ; أَزْنَادٍ zinādin; ʾaznudin; ʾaznādin |
الزِّنَادِ; الْأَزْنُدِ; الْأَزْنَادِ az-zinādi; al-ʾaznudi; al-ʾaznādi |
زِنَادِ; أَزْنُدِ; أَزْنَادِ zinādi; ʾaznudi; ʾaznādi |
Persian
Etymology
Reborrowed from Arabic زِنْد (zind, “ulna”), from Middle Persian zng (zang, “ankle, shank”). Cognate with English shank.
References
- MacKenzie, D. N. (1971), “zang”, in A concise Pahlavi dictionary, London, New York, Toronto: Oxford University Press
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.