توطن

Arabic

Verb

تَوَطَّنَ • (tawaṭṭana) V, non-past يَتَوَطَّنُ‎‎ (yatawaṭṭanu)

to settle down (in بِ‎ (bi))
to get used to, adjust oneself to, reconcile oneself to; to put up with (نَفْسُهُ عَلَى‎ (nafsuhu ʿalā))
to prepare oneself mentally for, to make up one's mind to (نَفْسُهُ عَلَى‎ (nafsuhu ʿalā))

Conjugation

Conjugation of

تَوَطَّنَ

(form-V sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					تَوَطُّن tawaṭṭun
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُتَوَطِّن‎ mutawaṭṭin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُتَوَطَّن‎ mutawaṭṭan
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	تَوَطَّنْتُ‎ tawaṭṭantu	تَوَطَّنْتَ‎ tawaṭṭanta	تَوَطَّنَ tawaṭṭana	تَوَطَّنْتُمَا‎ tawaṭṭantumā	تَوَطَّنَا‎ tawaṭṭanā	تَوَطَّنَّا‎ tawaṭṭannā	تَوَطَّنْتُمْ‎ tawaṭṭantum	تَوَطَّنُوا‎ tawaṭṭanū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	تَوَطَّنْتُ‎ tawaṭṭantu	تَوَطَّنْتِ‎ tawaṭṭanti	تَوَطَّنَتْ‎ tawaṭṭanat	تَوَطَّنْتُمَا‎ tawaṭṭantumā	تَوَطَّنَتَا‎ tawaṭṭanatā	تَوَطَّنَّا‎ tawaṭṭannā	تَوَطَّنْتُنَّ‎ tawaṭṭantunna	تَوَطَّنَّ tawaṭṭanna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَتَوَطَّنُ‎ ʾatawaṭṭanu	تَتَوَطَّنُ‎ tatawaṭṭanu	يَتَوَطَّنُ‎ yatawaṭṭanu	تَتَوَطَّنَانِ‎ tatawaṭṭanāni	يَتَوَطَّنَانِ‎ yatawaṭṭanāni	نَتَوَطَّنُ‎ natawaṭṭanu	تَتَوَطَّنُونَ‎ tatawaṭṭanūna	يَتَوَطَّنُونَ‎ yatawaṭṭanūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَتَوَطَّنُ‎ ʾatawaṭṭanu	تَتَوَطَّنِينَ‎ tatawaṭṭanīna	تَتَوَطَّنُ‎ tatawaṭṭanu	تَتَوَطَّنَانِ‎ tatawaṭṭanāni	تَتَوَطَّنَانِ‎ tatawaṭṭanāni	نَتَوَطَّنُ‎ natawaṭṭanu	تَتَوَطَّنَّ‎ tatawaṭṭanna	يَتَوَطَّنَّ‎ yatawaṭṭanna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَتَوَطَّنَ‎ ʾatawaṭṭana	تَتَوَطَّنَ‎ tatawaṭṭana	يَتَوَطَّنَ‎ yatawaṭṭana	تَتَوَطَّنَا‎ tatawaṭṭanā	يَتَوَطَّنَا‎ yatawaṭṭanā	نَتَوَطَّنَ‎ natawaṭṭana	تَتَوَطَّنُوا‎ tatawaṭṭanū	يَتَوَطَّنُوا‎ yatawaṭṭanū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَتَوَطَّنَ‎ ʾatawaṭṭana	تَتَوَطَّنِي‎ tatawaṭṭanī	تَتَوَطَّنَ‎ tatawaṭṭana	تَتَوَطَّنَا‎ tatawaṭṭanā	تَتَوَطَّنَا‎ tatawaṭṭanā	نَتَوَطَّنَ‎ natawaṭṭana	تَتَوَطَّنَّ‎ tatawaṭṭanna	يَتَوَطَّنَّ‎ yatawaṭṭanna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَتَوَطَّنْ‎ ʾatawaṭṭan	تَتَوَطَّنْ‎ tatawaṭṭan	يَتَوَطَّنْ‎ yatawaṭṭan	تَتَوَطَّنَا‎ tatawaṭṭanā	يَتَوَطَّنَا‎ yatawaṭṭanā	نَتَوَطَّنْ‎ natawaṭṭan	تَتَوَطَّنُوا‎ tatawaṭṭanū	يَتَوَطَّنُوا‎ yatawaṭṭanū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَتَوَطَّنْ‎ ʾatawaṭṭan	تَتَوَطَّنِي‎ tatawaṭṭanī	تَتَوَطَّنْ‎ tatawaṭṭan	تَتَوَطَّنَا‎ tatawaṭṭanā	تَتَوَطَّنَا‎ tatawaṭṭanā	نَتَوَطَّنْ‎ natawaṭṭan	تَتَوَطَّنَّ‎ tatawaṭṭanna	يَتَوَطَّنَّ‎ yatawaṭṭanna
imperative الْأَمْر	m		تَوَطَّنْ tawaṭṭan		تَوَطَّنَا‎ tawaṭṭanā			تَوَطَّنُوا‎ tawaṭṭanū
imperative الْأَمْر	f		تَوَطَّنِي‎ tawaṭṭanī		تَوَطَّنَا‎ tawaṭṭanā			تَوَطَّنَّ tawaṭṭanna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	تُوُطِّنْتُ‎ tuwuṭṭintu	تُوُطِّنْتَ‎ tuwuṭṭinta	تُوُطِّنَ tuwuṭṭina	تُوُطِّنْتُمَا‎ tuwuṭṭintumā	تُوُطِّنَا‎ tuwuṭṭinā	تُوُطِّنَّا‎ tuwuṭṭinnā	تُوُطِّنْتُمْ‎ tuwuṭṭintum	تُوُطِّنُوا‎ tuwuṭṭinū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	تُوُطِّنْتُ‎ tuwuṭṭintu	تُوُطِّنْتِ‎ tuwuṭṭinti	تُوُطِّنَتْ‎ tuwuṭṭinat	تُوُطِّنْتُمَا‎ tuwuṭṭintumā	تُوُطِّنَتَا‎ tuwuṭṭinatā	تُوُطِّنَّا‎ tuwuṭṭinnā	تُوُطِّنْتُنَّ‎ tuwuṭṭintunna	تُوُطِّنَّ tuwuṭṭinna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُتَوَطَّنُ‎ ʾutawaṭṭanu	تُتَوَطَّنُ‎ tutawaṭṭanu	يُتَوَطَّنُ‎ yutawaṭṭanu	تُتَوَطَّنَانِ‎ tutawaṭṭanāni	يُتَوَطَّنَانِ‎ yutawaṭṭanāni	نُتَوَطَّنُ‎ nutawaṭṭanu	تُتَوَطَّنُونَ‎ tutawaṭṭanūna	يُتَوَطَّنُونَ‎ yutawaṭṭanūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُتَوَطَّنُ‎ ʾutawaṭṭanu	تُتَوَطَّنِينَ‎ tutawaṭṭanīna	تُتَوَطَّنُ‎ tutawaṭṭanu	تُتَوَطَّنَانِ‎ tutawaṭṭanāni	تُتَوَطَّنَانِ‎ tutawaṭṭanāni	نُتَوَطَّنُ‎ nutawaṭṭanu	تُتَوَطَّنَّ‎ tutawaṭṭanna	يُتَوَطَّنَّ‎ yutawaṭṭanna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُتَوَطَّنَ‎ ʾutawaṭṭana	تُتَوَطَّنَ‎ tutawaṭṭana	يُتَوَطَّنَ‎ yutawaṭṭana	تُتَوَطَّنَا‎ tutawaṭṭanā	يُتَوَطَّنَا‎ yutawaṭṭanā	نُتَوَطَّنَ‎ nutawaṭṭana	تُتَوَطَّنُوا‎ tutawaṭṭanū	يُتَوَطَّنُوا‎ yutawaṭṭanū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُتَوَطَّنَ‎ ʾutawaṭṭana	تُتَوَطَّنِي‎ tutawaṭṭanī	تُتَوَطَّنَ‎ tutawaṭṭana	تُتَوَطَّنَا‎ tutawaṭṭanā	تُتَوَطَّنَا‎ tutawaṭṭanā	نُتَوَطَّنَ‎ nutawaṭṭana	تُتَوَطَّنَّ‎ tutawaṭṭanna	يُتَوَطَّنَّ‎ yutawaṭṭanna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُتَوَطَّنْ‎ ʾutawaṭṭan	تُتَوَطَّنْ‎ tutawaṭṭan	يُتَوَطَّنْ‎ yutawaṭṭan	تُتَوَطَّنَا‎ tutawaṭṭanā	يُتَوَطَّنَا‎ yutawaṭṭanā	نُتَوَطَّنْ‎ nutawaṭṭan	تُتَوَطَّنُوا‎ tutawaṭṭanū	يُتَوَطَّنُوا‎ yutawaṭṭanū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُتَوَطَّنْ‎ ʾutawaṭṭan	تُتَوَطَّنِي‎ tutawaṭṭanī	تُتَوَطَّنْ‎ tutawaṭṭan	تُتَوَطَّنَا‎ tutawaṭṭanā	تُتَوَطَّنَا‎ tutawaṭṭanā	نُتَوَطَّنْ‎ nutawaṭṭan	تُتَوَطَّنَّ‎ tutawaṭṭanna	يُتَوَطَّنَّ‎ yutawaṭṭanna

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.