انفلق

Arabic

Etymology

From the root ف ل ق‎ (f-l-q).

Verb

اِنْفَلَقَ • (infalaqa) VII, non-past يَنْفَلِقُ‎‎ (yanfaliqu)

to become split, to become cleft, to become cloven, to crack

Conjugation

Conjugation of

اِنْفَلَقَ

(form-VII sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					اِنْفِلَاق‎ infilāq
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُنْفَلِق‎ munfaliq
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اِنْفَلَقْتُ‎ infalaqtu	اِنْفَلَقْتَ‎ infalaqta	اِنْفَلَقَ infalaqa	اِنْفَلَقْتُمَا‎ infalaqtumā	اِنْفَلَقَا‎ infalaqā	اِنْفَلَقْنَا‎ infalaqnā	اِنْفَلَقْتُمْ‎ infalaqtum	اِنْفَلَقُوا‎ infalaqū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	اِنْفَلَقْتُ‎ infalaqtu	اِنْفَلَقْتِ‎ infalaqti	اِنْفَلَقَتْ‎ infalaqat	اِنْفَلَقْتُمَا‎ infalaqtumā	اِنْفَلَقَتَا‎ infalaqatā	اِنْفَلَقْنَا‎ infalaqnā	اِنْفَلَقْتُنَّ‎ infalaqtunna	اِنْفَلَقْنَ‎ infalaqna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَنْفَلِقُ‎ ʾanfaliqu	تَنْفَلِقُ‎ tanfaliqu	يَنْفَلِقُ‎ yanfaliqu	تَنْفَلِقَانِ‎ tanfaliqāni	يَنْفَلِقَانِ‎ yanfaliqāni	نَنْفَلِقُ‎ nanfaliqu	تَنْفَلِقُونَ‎ tanfaliqūna	يَنْفَلِقُونَ‎ yanfaliqūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَنْفَلِقُ‎ ʾanfaliqu	تَنْفَلِقِينَ‎ tanfaliqīna	تَنْفَلِقُ‎ tanfaliqu	تَنْفَلِقَانِ‎ tanfaliqāni	تَنْفَلِقَانِ‎ tanfaliqāni	نَنْفَلِقُ‎ nanfaliqu	تَنْفَلِقْنَ‎ tanfaliqna	يَنْفَلِقْنَ‎ yanfaliqna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَنْفَلِقَ‎ ʾanfaliqa	تَنْفَلِقَ‎ tanfaliqa	يَنْفَلِقَ‎ yanfaliqa	تَنْفَلِقَا‎ tanfaliqā	يَنْفَلِقَا‎ yanfaliqā	نَنْفَلِقَ‎ nanfaliqa	تَنْفَلِقُوا‎ tanfaliqū	يَنْفَلِقُوا‎ yanfaliqū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَنْفَلِقَ‎ ʾanfaliqa	تَنْفَلِقِي‎ tanfaliqī	تَنْفَلِقَ‎ tanfaliqa	تَنْفَلِقَا‎ tanfaliqā	تَنْفَلِقَا‎ tanfaliqā	نَنْفَلِقَ‎ nanfaliqa	تَنْفَلِقْنَ‎ tanfaliqna	يَنْفَلِقْنَ‎ yanfaliqna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَنْفَلِقْ‎ ʾanfaliq	تَنْفَلِقْ‎ tanfaliq	يَنْفَلِقْ‎ yanfaliq	تَنْفَلِقَا‎ tanfaliqā	يَنْفَلِقَا‎ yanfaliqā	نَنْفَلِقْ‎ nanfaliq	تَنْفَلِقُوا‎ tanfaliqū	يَنْفَلِقُوا‎ yanfaliqū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَنْفَلِقْ‎ ʾanfaliq	تَنْفَلِقِي‎ tanfaliqī	تَنْفَلِقْ‎ tanfaliq	تَنْفَلِقَا‎ tanfaliqā	تَنْفَلِقَا‎ tanfaliqā	نَنْفَلِقْ‎ nanfaliq	تَنْفَلِقْنَ‎ tanfaliqna	يَنْفَلِقْنَ‎ yanfaliqna
imperative الْأَمْر	m		اِنْفَلِقْ infaliq		اِنْفَلِقَا‎ infaliqā			اِنْفَلِقُوا‎ infaliqū
imperative الْأَمْر	f		اِنْفَلِقِي‎ infaliqī		اِنْفَلِقَا‎ infaliqā			اِنْفَلِقْنَ‎ infaliqna

References

“انفلق” in Almaany
Freytag, Georg (1835), “انفلق”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum (in Latin), volume 3, Halle: C. A. Schwetschke, page 370
Lane, Edward William (1863), “انفلق”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, page 2441
Wehr, Hans; Kropfitsch, Lorenz (1985), “انفلق”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 981

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.