اطرح
Arabic
Etymology 1
From the root ط ر ح (ṭ-r-ḥ).
Verb
اِطَّرَحَ • (iṭṭaraḥa) VIII, non-past يَطَّرِحُ (yaṭṭariḥu)
- to throw far away, to fling away
- to discard, to throw away
Conjugation
Conjugation of
اِطَّرَحَ
(form-VIII sound)verbal noun الْمَصْدَر |
iṭṭirāḥ | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُطَّرِح muṭṭariḥ | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مُطَّرَح muṭṭaraḥ | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | iṭṭaraḥtu |
iṭṭaraḥta |
اِطَّرَحَ iṭṭaraḥa |
اِطَّرَحْتُمَا iṭṭaraḥtumā |
اِطَّرَحَا iṭṭaraḥā |
iṭṭaraḥnā |
iṭṭaraḥtum |
iṭṭaraḥū | |||
f | iṭṭaraḥti |
iṭṭaraḥat |
اِطَّرَحَتَا iṭṭaraḥatā |
iṭṭaraḥtunna |
iṭṭaraḥna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | ʾaṭṭariḥu |
taṭṭariḥu |
yaṭṭariḥu |
تَطَّرِحَانِ taṭṭariḥāni |
يَطَّرِحَانِ yaṭṭariḥāni |
naṭṭariḥu |
taṭṭariḥūna |
yaṭṭariḥūna | |||
f | taṭṭariḥīna |
taṭṭariḥu |
تَطَّرِحَانِ taṭṭariḥāni |
taṭṭariḥna |
yaṭṭariḥna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʾaṭṭariḥa |
taṭṭariḥa |
yaṭṭariḥa |
تَطَّرِحَا taṭṭariḥā |
يَطَّرِحَا yaṭṭariḥā |
naṭṭariḥa |
taṭṭariḥū |
يَطَّرِحُوا yaṭṭariḥū | |||
f | taṭṭariḥī |
taṭṭariḥa |
تَطَّرِحَا taṭṭariḥā |
taṭṭariḥna |
yaṭṭariḥna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʾaṭṭariḥ |
taṭṭariḥ |
yaṭṭariḥ |
تَطَّرِحَا taṭṭariḥā |
يَطَّرِحَا yaṭṭariḥā |
naṭṭariḥ |
taṭṭariḥū |
يَطَّرِحُوا yaṭṭariḥū | |||
f | taṭṭariḥī |
taṭṭariḥ |
تَطَّرِحَا taṭṭariḥā |
taṭṭariḥna |
yaṭṭariḥna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | اِطَّرِحْ iṭṭariḥ |
اِطَّرِحَا iṭṭariḥā |
iṭṭariḥū |
||||||||
f | iṭṭariḥī |
iṭṭariḥna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | uṭṭuriḥtu |
uṭṭuriḥta |
اُطُّرِحَ uṭṭuriḥa |
اُطُّرِحْتُمَا uṭṭuriḥtumā |
اُطُّرِحَا uṭṭuriḥā |
uṭṭuriḥnā |
uṭṭuriḥtum |
uṭṭuriḥū | |||
f | uṭṭuriḥti |
uṭṭuriḥat |
اُطُّرِحَتَا uṭṭuriḥatā |
uṭṭuriḥtunna |
uṭṭuriḥna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | ʾuṭṭaraḥu |
tuṭṭaraḥu |
yuṭṭaraḥu |
تُطَّرَحَانِ tuṭṭaraḥāni |
يُطَّرَحَانِ yuṭṭaraḥāni |
nuṭṭaraḥu |
tuṭṭaraḥūna |
yuṭṭaraḥūna | |||
f | tuṭṭaraḥīna |
tuṭṭaraḥu |
تُطَّرَحَانِ tuṭṭaraḥāni |
tuṭṭaraḥna |
yuṭṭaraḥna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʾuṭṭaraḥa |
tuṭṭaraḥa |
yuṭṭaraḥa |
تُطَّرَحَا tuṭṭaraḥā |
يُطَّرَحَا yuṭṭaraḥā |
nuṭṭaraḥa |
tuṭṭaraḥū |
يُطَّرَحُوا yuṭṭaraḥū | |||
f | tuṭṭaraḥī |
tuṭṭaraḥa |
تُطَّرَحَا tuṭṭaraḥā |
tuṭṭaraḥna |
yuṭṭaraḥna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʾuṭṭaraḥ |
tuṭṭaraḥ |
yuṭṭaraḥ |
تُطَّرَحَا tuṭṭaraḥā |
يُطَّرَحَا yuṭṭaraḥā |
nuṭṭaraḥ |
tuṭṭaraḥū |
يُطَّرَحُوا yuṭṭaraḥū | |||
f | tuṭṭaraḥī |
tuṭṭaraḥ |
تُطَّرَحَا tuṭṭaraḥā |
tuṭṭaraḥna |
yuṭṭaraḥna |
Etymology 2
Verb
اِطْرَحْ • (iṭraḥ) (form I)
- second-person masculine singular active imperative of طَرَحَ (ṭaraḥa)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.