שיין

See also: שײַן‎

Yiddish

Etymology

From Middle High German schœne, from Old High German scōni, from Proto-Germanic *skauniz. Compare German schön.

Adjective

שיין • (sheyn) (comparative שענער‎ (shener), superlative שענסט‎ (shenst))

beautiful, pretty, cute, handsome
‏אַ שיין פּנים!‎‎
a sheyn ponem!
(What a) pretty face!
nice

Declension

Declension of שיין


predicative					שיין sheyn
case	masculine	neuter			feminine	plural
case	masculine	indefinite	definite	post./nom.	feminine	plural
nominative	שיינער‎ sheyner	שיין sheyn	שיינע‎ sheyne	שיינס‎ sheyns	שיינע‎ sheyne	שיינע‎ sheyne
accusative	שיינעם‎ sheynem		שיינע‎ sheyne	שיינס‎ sheyns	שיינע‎ sheyne
dative	שיינעם‎ sheynem		שיינעם‎ sheynem		שיינער‎ sheyner

Synonyms

(cute): זיס‎ (zis)

Derived terms

אַ שיינעם דאַנק‎ (a sheynem dank, “thank you very much”)
באַשײַנען‎ (bashaynen, “to beautify”)
שיין געפֿורעמט‎ (sheyn gefuremt, “shapely”, adjective)
שיינע‎ (Sheyne, “female given name”)
שיינקייט‎ (sheynkeyt, “beauty”)

Noun

שיין • (shayn) f

(nonstandard) Unpointed form of שײַן‎ (shayn).

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.