הייסן

Yiddish

Etymology

From Old High German heizzan.

Verb

הייסן • (heysn) (past participle געהייסן‎ (geheysn))

  1. to be called; to be named
  2. to mean; to signify

Conjugation
Conjugation of הייסן
infinitive הייסן
heysn
present participle הייסנדיק‎
heysndik
past participle געהייסן‎
geheysn
auxiliary האָבן‎
hobn
present איך הייס‎
ikh heys		 מיר הייסן
mir heysn
דו הייסט‎
du heyst		 איר הייסט‎
ir heyst
ער הייסט‎
er heyst		 זיי הייסן
zey heysn
imperative הייס (דו)‎
heys (du)		 הייסט (איר)‎
heyst (ir)
Composed forms
past איך האָב געהייסן
ikh hob geheysn		 מיר האָבן געהייסן
mir hobn geheysn
דו האָסט געהייסן
du host geheysn		 איר האָט געהייסן
ir hot geheysn
ער האָט געהייסן
er hot geheysn		 זיי האָבן געהייסן
zey hobn geheysn
pluperfect איך האָב געהאַט געהייסן
ikh hob gehat geheysn		 מיר האָבן געהאַט געהייסן
mir hobn gehat geheysn
דו האָסט געהאַט געהייסן
du host gehat geheysn		 איר האָט געהאַט געהייסן
ir hot gehat geheysn
ער האָט געהאַט געהייסן
er hot gehat geheysn		 זיי האָבן געהאַט געהייסן
zey hobn gehat geheysn
future איך וועל הייסן
ikh vel heysn		 מיר וועלן הייסן
mir veln heysn
דו וועסט הייסן
du vest heysn		 איר וועט הייסן
ir vet heysn
ער וועט הייסן
er vet heysn		 זיי וועלן הייסן
zey veln heysn
future perfect איך וועל האָבן געהייסן
ikh vel hobn geheysn		 מיר וועלן האָבן געהייסן
mir veln hobn geheysn
דו וועסט האָבן געהייסן
du vest hobn geheysn		 איר וועט האָבן געהייסן
ir vet hobn geheysn
ער וועט האָבן געהייסן
er vet hobn geheysn		 זיי וועלן האָבן געהייסן
zey veln hobn geheysn
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.