גראָבן

Yiddish

Etymology

From Old High German graban, from Proto-Germanic *grabaną.

Verb

גראָבן • (grobn) (past participle געגראָבן‎ (gegrobn))

  1. dig (to move hard-packed earth out of the way)

Conjugation
Conjugation of גראָבן
infinitive גראָבן
grobn
present participle גראָבנדיק‎
grobndik
past participle געגראָבן‎
gegrobn
auxiliary האָבן‎
hobn
present איך גראָב‎
ikh grob		 מיר גראָבן
mir grobn
דו גראָבסט‎
du grobst		 איר גראָבט‎
ir grobt
ער גראָבט‎
er grobt		 זיי גראָבן
zey grobn
imperative גראָב (דו)‎
grob (du)		 גראָבט (איר)‎
grobt (ir)
Composed forms
past איך האָב געגראָבן
ikh hob gegrobn		 מיר האָבן געגראָבן
mir hobn gegrobn
דו האָסט געגראָבן
du host gegrobn		 איר האָט געגראָבן
ir hot gegrobn
ער האָט געגראָבן
er hot gegrobn		 זיי האָבן געגראָבן
zey hobn gegrobn
pluperfect איך האָב געהאַט געגראָבן
ikh hob gehat gegrobn		 מיר האָבן געהאַט געגראָבן
mir hobn gehat gegrobn
דו האָסט געהאַט געגראָבן
du host gehat gegrobn		 איר האָט געהאַט געגראָבן
ir hot gehat gegrobn
ער האָט געהאַט געגראָבן
er hot gehat gegrobn		 זיי האָבן געהאַט געגראָבן
zey hobn gehat gegrobn
future איך וועל גראָבן
ikh vel grobn		 מיר וועלן גראָבן
mir veln grobn
דו וועסט גראָבן
du vest grobn		 איר וועט גראָבן
ir vet grobn
ער וועט גראָבן
er vet grobn		 זיי וועלן גראָבן
zey veln grobn
future perfect איך וועל האָבן געגראָבן
ikh vel hobn gegrobn		 מיר וועלן האָבן געגראָבן
mir veln hobn gegrobn
דו וועסט האָבן געגראָבן
du vest hobn gegrobn		 איר וועט האָבן געגראָבן
ir vet hobn gegrobn
ער וועט האָבן געגראָבן
er vet hobn gegrobn		 זיי וועלן האָבן געגראָבן
zey veln hobn gegrobn

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.