տրամադրութիւն

Old Armenian

Etymology

From տրամադրեմ (tramadrem) +‎ -ութիւն (-utʿiwn).

Noun

տրամադրութիւն • (tramadrutʿiwn)

  1. disposition
  2. (grammar) voice of verbs

Declension
n-type
singular plural
nominative տրամադրութիւն (tramadrutʿiwn) տրամադրութիւնք (tramadrutʿiwnkʿ)
genitive տրամադրութեան (tramadrutʿean) տրամադրութեանց (tramadrutʿeancʿ)
dative տրամադրութեան (tramadrutʿean) տրամադրութեանց (tramadrutʿeancʿ)
accusative տրամադրութիւն (tramadrutʿiwn) տրամադրութիւնս (tramadrutʿiwns)
ablative տրամադրութենէ (tramadrutʿenē) տրամադրութեանց (tramadrutʿeancʿ)
instrumental տրամադրութեամբ (tramadrutʿeamb) տրամադրութեամբք (tramadrutʿeambkʿ)
locative տրամադրութեան (tramadrutʿean) տրամադրութիւնս (tramadrutʿiwns)

Descendants

References
  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “տրամադրութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.