սովոր
Armenian
Etymology
From Old Armenian սովոր (sovor).
Adjective
սովոր • (sovor) (superlative ամենասովոր)
- accustomed, used to
- ես սովոր եմ ցուրտ եղանակին ― es sovor em cʿurt ełanakin ― I am accustomed to cold weather
- habitual, usual
Declension
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | սովոր (sovor) | սովորներ (sovorner) | ||
| dative | սովորի (sovori) | սովորների (sovorneri) | ||
| ablative | սովորից (sovoricʿ) | սովորներից (sovornericʿ) | ||
| instrumental | սովորով (sovorov) | սովորներով (sovornerov) | ||
| locative | — | — | ||
| definite forms | ||||
| nominative | սովորը/սովորն (sovorə/sovorn) | սովորները/սովորներն (sovornerə/sovornern) | ||
| dative | սովորին (sovorin) | սովորներին (sovornerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | սովորս (sovors) | սովորներս (sovorners) | ||
| dative | սովորիս (sovoris) | սովորներիս (sovorneris) | ||
| ablative | սովորիցս (sovoricʿs) | սովորներիցս (sovornericʿs) | ||
| instrumental | սովորովս (sovorovs) | սովորներովս (sovornerovs) | ||
| locative | — | — | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | սովորդ (sovord) | սովորներդ (sovornerd) | ||
| dative | սովորիդ (sovorid) | սովորներիդ (sovornerid) | ||
| ablative | սովորիցդ (sovoricʿd) | սովորներիցդ (sovornericʿd) | ||
| instrumental | սովորովդ (sovorovd) | սովորներովդ (sovornerovd) | ||
| locative | — | — | ||
Old Armenian
Etymology
Of unknown origin.
Adjective
սովոր • (sovor)
Declension
i-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | սովոր (sovor) | սովորք (sovorkʿ) | |
| genitive | սովորի (sovori) | սովորից (sovoricʿ) | |
| dative | սովորի (sovori) | սովորից (sovoricʿ) | |
| accusative | սովոր (sovor) | սովորս (sovors) | |
| ablative | սովորէ (sovorē) | սովորից (sovoricʿ) | |
| instrumental | սովորիւ (sovoriw) | սովորիւք (sovoriwkʿ) | |
| locative | սովորի (sovori) | սովորս (sovors) |
Declension
i-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | սովոր (sovor) | սովորք (sovorkʿ) | |
| genitive | սովորի (sovori) | սովորից (sovoricʿ) | |
| dative | սովորի (sovori) | սովորից (sovoricʿ) | |
| accusative | սովոր (sovor) | սովորս (sovors) | |
| ablative | սովորէ (sovorē) | սովորից (sovoricʿ) | |
| instrumental | սովորիւ (sovoriw) | սովորիւք (sovoriwkʿ) | |
| locative | սովորի (sovori) | սովորս (sovors) |
Derived terms
- անսովոր (ansovor)
- անսովորաբար (ansovorabar)
- անսովորական (ansovorakan)
- անսովորութիւն (ansovorutʿiwn)
- ընդդիմասովոր (ənddimasovor)
- խաւարասովոր (xawarasovor)
- սովորաբար (sovorabar)
- սովորակ (sovorak)
- սովորական (sovorakan)
- սովորականութիւն (sovorakanutʿiwn)
- սովորակի (sovoraki)
- սովորեմ (sovorem)
- սովորեցուցանեմ (sovorecʿucʿanem)
- սովորիմ (sovorim)
- սովորոյթ (sovoroytʿ)
- սովորութիւն (sovorutʿiwn)
Descendants
- Armenian: սովոր (sovor)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “սովոր”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “սովոր”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.