ուռնում

Old Armenian

Alternative forms

Etymology

From ուռ (uṙ) +‎ -ն- (-n-).

Verb

ուռնում • (uṙnum)  (aorist indicative ուռեայ or ուռայ)

  1. (intransitive) to be swollen, to swell, to puff up, to stuff out, to rise up; to bloat
  2. (intransitive) to be swollen or puffed up, to be inflated, to grow proud

Conjugation
mediopassive
infinitive ուռնուլ (uṙnul) participle ուռուցեալ (uṙucʿeal)
causative ուռուցանեմ (uṙucʿanem) aorist stem ուռե- (uṙe-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present ուռնում (uṙnum) ուռնուս (uṙnus) ուռնու (uṙnu) ուռնումք (uṙnumkʿ) ուռնուք (uṙnukʿ) ուռնուն (uṙnun)
imperfect ուռնուի (uṙnui) ուռնուիր (uṙnuir) ուռնոյր (uṙnoyr) ուռնուաք (uṙnuakʿ) ուռնուիք (uṙnuikʿ) ուռնուին (uṙnuin)
aorist ուռեայ (uṙeay) ուռեար (uṙear) ուռեաւ (uṙeaw) ուռեաք (uṙeakʿ) ուռեայք (uṙeaykʿ) ուռեան (uṙean)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present ուռնուցում (uṙnucʿum) ուռնուցուս (uṙnucʿus) ուռնուցու (uṙnucʿu) ուռնուցումք (uṙnucʿumkʿ) ուռնուցուք (uṙnucʿukʿ) ուռնուցուն (uṙnucʿun)
aorist ուռեայց (uṙeaycʿ) ուռիցես (uṙicʿes) ուռիցէ (uṙicʿē) ուռիցուք (uṙicʿukʿ) ուռիջիք (uṙiǰikʿ) ուռիցեն (uṙicʿen)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — ուռի՛ր (uṙír) — — ուռերո՛ւք (uṙerúkʿ) —
cohortative — ուռիջի՛ր (uṙiǰír) — — ուռիջի՛ք (uṙiǰíkʿ) —
prohibitive — մի՛ ուռնուր (mí uṙnur) — — մի՛ ուռնուք (mí uṙnukʿ) —

Descendants

References
  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “ուռնում”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “ուռ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.