հնարաւոր

հնար (hnar) +‎ -աւոր (-awor)

հնարաւոր • (hnarawor)

1. possible, feasible, that can be made or done
   • 5th century, Bible, Luke 18.27:

     Եւ նա ասէ․ Անհնարինք առ ի մարդկանէ հնարաւորք են յԱստուածոյ։

     Ew na asē; Anhnarinkʿ aṙ i mardkanē hnaraworkʿ en yAstuacoy.

     And he said, The things which are impossible with men are possible with God.

2. crafty, artful, capable, having the means; powerful, potent

• Armenian: հնարավոր (hnaravor)

• Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “հնարաւոր”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “հնարաւոր”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy