գոգեմ
Old Armenian
Etymology 1
From Proto-Indo-European *h₁wogʷʰ-eye-. Cognate with Latin voveo (“to vow”), votum (“vow”), Sanskrit वाघत् (vāghát, “the institutor of a sacrifice”), Ancient Greek εὔχομαι (eúkhomai, “to vow”).
Verb
գոգեմ • (gogem)
- to say
- գոգ, գոգցես, գոգցես թէ, գոգցես իմն ― gog, gogcʿes, gogcʿes tʿē, gogcʿes imn ― well, as, about, almost, nearly
Usage notes
Only some fossilized forms of this verb survive, and the surviving forms are usually used as adverbs.
Conjugation
active
| infinitive | գոգել (gogel) | participle | — (—) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | - (-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | |
| imperfect | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | |
| aorist | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | — (—) | գոգցես (gogcʿes) | գոգցէ (gogcʿē) | գոգցուք (gogcʿukʿ) | գոգջիք (gogǰikʿ) | գոգցեն (gogcʿen) | |
| aorist | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | — (—) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | գո՛գ (góg) | — | — | գոգէ՛ք (gogḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | գոգջի՛ր (gogǰír) | — | — | գոգջի՛ք (gogǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | — (—) | — | — | — (—) | — | |
| the verb is defective | |||||||
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “գոգ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “գոգ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “գոգ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden, Boston: Brill, page 221
Etymology 2
From գոգ (gog).
Verb
գոգեմ • (gogem)
- to dig, to hollow
- to contain, to include
Conjugation
active
| infinitive | գոգել (gogel) | participle | գոգեցեալ, գոգեալ (gogecʿeal, gogeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | գոգեց- (gogecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գոգեմ (gogem) | գոգես (goges) | գոգէ (gogē) | գոգեմք (gogemkʿ) | գոգէք (gogēkʿ) | գոգեն (gogen) | |
| imperfect | գոգէի, գոգեի* (gogēi, gogei*) | գոգէիր, գոգեիր* (gogēir, gogeir*) | գոգէր (gogēr) | գոգէաք, գոգեաք* (gogēakʿ, gogeakʿ*) | գոգէիք, գոգեիք* (gogēikʿ, gogeikʿ*) | գոգէին, գոգեին* (gogēin, gogein*) | |
| aorist | գոգեցի (gogecʿi) | գոգեցեր (gogecʿer) | գոգեաց (gogeacʿ) | գոգեցաք (gogecʿakʿ) | գոգեցէք, գոգեցիք (gogecʿēkʿ, gogecʿikʿ) | գոգեցին (gogecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գոգիցեմ (gogicʿem) | գոգիցես (gogicʿes) | գոգիցէ (gogicʿē) | գոգիցեմք (gogicʿemkʿ) | գոգիցէք (gogicʿēkʿ) | գոգիցեն (gogicʿen) | |
| aorist | գոգեցից (gogecʿicʿ) | գոգեսցես (gogescʿes) | գոգեսցէ (gogescʿē) | գոգեսցուք (gogescʿukʿ) | գոգեսջիք (gogesǰikʿ) | գոգեսցեն (gogescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | գոգեա՛ (gogeá) | — | — | գոգեցէ՛ք (gogecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | գոգեսջի՛ր (gogesǰír) | — | — | գոգեսջի՛ք (gogesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ գոգեր (mí goger) | — | — | մի՛ գոգէք (mí gogēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | գոգել, գոգիլ* (gogel, gogil*) | participle | գոգեցեալ, գոգեալ (gogecʿeal, gogeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | գոգեց- (gogecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գոգիմ (gogim) | գոգիս (gogis) | գոգի (gogi) | գոգիմք (gogimkʿ) | գոգիք (gogikʿ) | գոգին (gogin) | |
| imperfect | գոգէի (gogēi) | գոգէիր (gogēir) | գոգէր, գոգիւր (gogēr, gogiwr) | գոգէաք (gogēakʿ) | գոգէիք (gogēikʿ) | գոգէին (gogēin) | |
| aorist | գոգեցայ (gogecʿay) | գոգեցար (gogecʿar) | գոգեցաւ (gogecʿaw) | գոգեցաք (gogecʿakʿ) | գոգեցայք (gogecʿaykʿ) | գոգեցան (gogecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գոգիցիմ (gogicʿim) | գոգիցիս (gogicʿis) | գոգիցի (gogicʿi) | գոգիցիմք (gogicʿimkʿ) | գոգիցիք (gogicʿikʿ) | գոգիցին (gogicʿin) | |
| aorist | գոգեցայց (gogecʿaycʿ) | գոգեսցիս (gogescʿis) | գոգեսցի (gogescʿi) | գոգեսցուք (gogescʿukʿ) | գոգեսջիք (gogesǰikʿ) | գոգեսցին (gogescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | գոգեա՛ց (gogeácʿ) | — | — | գոգեցարո՛ւք (gogecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | գոգեսջի՛ր (gogesǰír) | — | — | գոգեսջի՛ք (gogesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ գոգիր (mí gogir) | — | — | մի՛ գոգիք (mí gogikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: գոգել (gogel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “գոգեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “գոգեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.