Հռովմ

Old Armenian

Alternative forms

Etymology

From Ancient Greek Ῥώμη (Rhṓmē).

Proper noun

Հռովմ • (Hṙovm)

  1. Rome
  2. (as an adjective) Roman, Latin
    հռոմք ― hṙomkʿ ― the Romans

Declension
a-type
singular (uncountable)
nominative Հռովմ (Hṙovm)
genitive Հռովմայ (Hṙovmay)
dative Հռովմայ (Hṙovmay)
accusative Հռովմ (Hṙovm)
ablative Հռովմայ (Hṙovmay)
instrumental Հռովմաւ (Hṙovmaw)
locative Հռովմ (Hṙovm)

Derived terms
  • հռոմական (hṙomakan)
  • հռոմայական (hṙomayakan)
  • հռովմակողմն (hṙovmakołmn)
  • հռովմայական (hṙovmayakan)
  • հռովմայերէն (hṙovmayerēn)
  • հռովմայեցի (hṙovmayecʿi)
  • հռովմայութիւն (hṙovmayutʿiwn)
  • հռովմերէն (hṙovmerēn)
  • հռովմէական (hṙovmēakan)
  • հռովմէարէն (hṙovmēarēn)
  • հռօմայեցի (hṙōmayecʿi)
  • հռօմէական (hṙōmēakan)

Descendants
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.