урын
Bashkir
Etymology
From Proto-Turkic *orun (“place”).
Cognate with Yakut орун (orun, “place”), Yakut орон (oron, “bed”).
Pronunciation
- IPA(key): [uˈrɯ̞n]
- Hyphenation: у‧рын
Noun
урын • (urïn)
- place; location, position
- Өй түрендәге диванда телевизор ҡарап ултырған инәй беҙҙе күргәс, урынынан тормаҡсы итте, уға үҙебеҙ яҡынланыҡ.
- Öy türendäge divanda televizor qarap ultïrğan inäy beððe kürgäs, urïnïnan tormaqsï itte, uğa üðebeð yaqïnlanïq.
- When the grandma watching TV in the back part of the house saw us, (she) attempted to rise from her place, (but) we ourselves came up to her.
- Space for something, or to carry out an activity; room
- (job) position, post, office
- Етәксе урыны.
- Yetäkse urïnï.
- Manager's position.
- sleeping place, bed
- Урын һалыу.
- Urïn halïw.
- Make the bed.
Declension
Inflection of урын (urïn)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | урын (urïn) | урындар (urïndar) |
definite genitive | урындың (urïndïñ) | урындарҙың (urïndarðïñ) |
dative | урынға (urïnğa) | урындарға (urïndarğa) |
definite accusative | урынды (urïndï) | урындарҙы (urïndarðï) |
locative | урында (urïnda) | урындарҙа (urïndarða) |
ablative | урындан (urïndan) | урындарҙан (urïndarðan) |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.