урта

See also: юрта

Bashkir

Etymology

From *ortu ~ *orta "middle", from Proto-Turkic *or- (“middle”). Cognate with Old Turkic [script needed] (orta), Old Turkic [script needed] (ortu, “middle”), Kazakh орта (orta), Kyrgyz орто (orto), Uzbek o'rta, Turkish orta, Yakut ортото (ortoto, “middle, center”).

Pronunciation

IPA^(key): [urˈtɑ]
Hyphenation: ур‧та

Noun

урта • (urta)

middle, center
Ҡунаҡтар, һанашмаҡ әйтеп, ике төркөмгә бүленә; уртала һыҙыҡ һыҙыла.
Qunaqtar, hanašmaq äytep, ike törkömgä bülenä; urtala hïðïq hïðïla.
The guests say a counting-out rhyme and divide into two groups; a line is drawn in the middle.

Шаулап торған ҡала уртаһында ултырып бер шешә һыра тәмләне ул.
Šawlap torğan qala urtahïnda ultïrïp ber šešä hïra tämläne ul.
He sat in the middle of the noisy city and cracked a bottle of beer.

Declension

Inflection of урта (urta)

	singular	plural
absolute	урта (urta)	урталар (urtalar)
definite genitive	уртаның (urtanïñ)	урталарҙың (urtalarðïñ)
dative	уртаға (urtağa)	урталарға (urtalarğa)
definite accusative	уртаны (urtanï)	урталарҙы (urtalarðï)
locative	уртала (urtala)	урталарҙа (urtalarða)
ablative	уртанан (urtanan)	урталарҙан (urtalarðan)

Adjective

урта • (urta)

middle, central
Урта йәштәге кеше.
Urta yäštäge keše.
A middle-aged man.

Урта бармаҡ.
Urta barmaq.
The middle finger.

Derived terms

Урта Азия (Urta Aziya)
урта быуат (urta bïwat)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.