минең

• IPA^(key): [mʲiˈnɪ̞ŋ]
• Hyphenation: ми‧нең

минең • (mineñ)

1. genitive of мин (min); my
   • Salawat Yulayev:

   Төшөмдә һеҙҙе гел күрәм, минең тыуған ҡырҙарым.

   Töšömdä heððe gel küräm, mineñ tïwğan qïrðarïm.

   I always see you in my dreams, oh my homeland fields.

   Минең бала саҡта беҙҙең ауылдағы ҡайһы бер балаларҙың аяҡ кейеме бөтөнләй булманы.

   Mineñ bala saqta beððeñ awïldağï qayhï ber balalarðïñ ayaq keyeme bötönläy bulmanï.

   During my childhood, some children in our village had no footware at all.

2. when taken by a postposition, translates according to that specific postposition's meaning

   Бәлки, минең менән килешмәүселәр булыр.

   Bälki, mineñ menän kilešmäwselär bulïr.

   Perhaps, there will be those who disagree with me.

   Быныһы минең өсөн мәңгелек сер булып ҡалды.

   Bïnïhï mineñ ösön mäñgelek ser bulïp qaldï.

   This remained an eternal mystery to me.

   Ижад минең өсөн — күңел талабы ул.

   Ižad mineñ ösön — küñel talabï ul.

   For me, creative work is a necessity of (my) soul (=what my soul demands).