казни

Macedonian

Etymology

From Proto-Slavic *kazniti.

Verb

казни • (kazni) pf (imperfective казнува)

  1. (transitive) to punish

Conjugation
Conjugation of казни (perfective, present in -и)
л-participles imperfect aorist non-finite forms
masculine казнел казнил adjectival partc. казнет
feminine казнела казнила adverbial partc. —
neuter казнело казнило verbal noun —
plural казнеле казниле
present imperfect aorist imperative
1st singular казнам казнев казнив —
2nd singular казниш казнеше казни казни
3rd singular казни казнеше казни —
1st plural казниме казневме казнивме —
2nd plural казните казневте казнивте казнете
3rd plural казнат казнеа казнија —
Compound tenses
perfect сум казнил present of сум + aorist л-participle
pluperfect бев казнил imperfect of сум + aorist л-participle
future ќе казнам ќе + present
future in the past ќе казнев ќе + imperfect
future reported ќе сум казнел ќе + imperfect л-participle
conditional би казнил би + aorist л-participle

Russian

Etymology 1

Pronunciation
  • IPA(key): [kɐzʲˈnʲi]

Verb

казни́ • (kazní)

  1. second-person singular imperative imperfective of казни́ть (kaznítʹ)
  2. second-person singular imperative perfective of казни́ть (kaznítʹ)

Etymology 2

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈkazʲnʲɪ]

Noun

ка́зни • (kázni) f inan or f inan pl

  1. genitive singular of казнь (kaznʹ)
  2. nominative plural of казнь (kaznʹ)
  3. dative singular of казнь (kaznʹ)
  4. prepositional singular of казнь (kaznʹ)
  5. accusative plural of казнь (kaznʹ)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.