быуын

From *bogun (“joint, articulation; generation”), derived from Proto-Turkic *bog- (“to tie up, to strangle”).

Cognate with Karakhanid [script needed] (boɣun, “knuckle”), Old Anatolian Turkish [script needed] (boğun, “joint, knot”); Kazakh буын (bwın, “joint; generation”), Kyrgyz муун (muun, “joint; generation”), Uzbek boʻgʻin (“joint; generation”).

Compare also Turkish boğum (“knuckle, node, knot”), Karakhanid [script needed] (boɣïm, “the knuckles of the fingers”) derived from the same root.

• IPA^(key): /bɯ̞ˈwɯ̞n/
• Hyphenation: бы‧уын

быуын • (bïwïn)

1. generation

   Йәш быуын — илдең киләсәге.

   Yäš bïwïn — ildeñ kiläsäge.

   The young generation is the country's future.

   Мин ата-бабаларымдың ун быуынға ҡәҙәр кемдәр булыуын асыҡланым.

   Min ata-babalarïmdïñ un bïwïnğa qäðär kemdär bulïwïn asïqlanïm.

   I have found out up to ten generations of who my ancestors were.

   Был китап быуындан быуынға иң ҡәҙерле ғаилә ҡомартҡыһы булараҡ һаҡланып килгән.

   Bïl kitap bïwïndan bïwïnğa iñ qäðerle ğailä qomartqïhï bularaq haqlanïp kilgän.

   This book has been preserved from generation to generation as a most valued family heirloom.

   Бер ғаилә миҫалында яҙыусы һуғыштан һуң тыуған теүәл бер быуындың яҙмышын күрһәткән.

   Ber ğailä miθalïnda yaðïwsï huğïštan huñ tïwğan tewäl ber bïwïndïñ yaðmïšïn kürhätkän.

   Using the example of one family, the writer depicted the destiny of an entire generation that was born after the war.

2. (anatomy) joint, articulation

• быуыу (bïwïw, “to tie up, strangle”)

• Clauson, Gerard (1972), “boğun”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, page 316