ψεύδω

Ancient Greek

Etymology

Possibly related to πείθω (peíthō), if not, Pre-Greek.

Pronunciation
 

Verb

ψεύδω • (pseúdō)

  1. (active) to lie, deceive
  2. (middle, indirect reflexive) to lie for one's own benefit, cheat by lies
  3. (passive)
    1. to be lied to, be cheated
    2. (non-agentive) to be mistaken, be wrong

Inflection
   Present: ψεύδω, ψεύδομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ψεύδω ψεύδεις ψεύδει ψεύδετον ψεύδετον ψεύδομεν ψεύδετε ψεύδουσῐ(ν)
subjunctive ψεύδω ψεύδῃς ψεύδῃ ψεύδητον ψεύδητον ψεύδωμεν ψεύδητε ψεύδωσῐ(ν)
optative ψεύδοιμῐ ψεύδοις ψεύδοι ψεύδοιτον ψευδοίτην ψεύδοιμεν ψεύδοιτε ψεύδοιεν
imperative   ψεῦδε ψευδέτω ψεύδετον ψευδέτων   ψεύδετε ψευδόντων
middle/
passive		 indicative ψεύδομαι ψεύδῃ,
ψεύδει		 ψεύδεται ψεύδεσθον ψεύδεσθον ψευδόμεθᾰ ψεύδεσθε ψεύδονται
subjunctive ψεύδωμαι ψεύδῃ ψεύδηται ψεύδησθον ψεύδησθον ψευδώμεθᾰ ψεύδησθε ψεύδωνται
optative ψευδοίμην ψεύδοιο ψεύδοιτο ψεύδοισθον ψευδοίσθην ψευδοίμεθᾰ ψεύδοισθε ψεύδοιντο
imperative   ψεύδου ψευδέσθω ψεύδεσθον ψευδέσθων   ψεύδεσθε ψευδέσθων
active middle/passive
infinitive ψεύδειν ψεύδεσθαι
participle m ψεύδων ψευδόμενος
f ψεύδουσᾰ ψευδομένη
n ψεῦδον ψευδόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔψευδον, ἐψευδόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔψευδον ἔψευδες ἔψευδε(ν) ἐψεύδετον ἐψευδέτην ἐψεύδομεν ἐψεύδετε ἔψευδον
middle/
passive		 indicative ἐψευδόμην ἐψεύδου ἐψεύδετο ἐψεύδεσθον ἐψευδέσθην ἐψευδόμεθᾰ ἐψεύδεσθε ἐψεύδοντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ψεύσω, ψεύσομαι, ψευσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ψεύσω ψεύσεις ψεύσει ψεύσετον ψεύσετον ψεύσομεν ψεύσετε ψεύσουσῐ(ν)
optative ψεύσοιμῐ ψεύσοις ψεύσοι ψεύσοιτον ψευσοίτην ψεύσοιμεν ψεύσοιτε ψεύσοιεν
middle indicative ψεύσομαι ψεύσῃ,
ψεύσει		 ψεύσεται ψεύσεσθον ψεύσεσθον ψευσόμεθᾰ ψεύσεσθε ψεύσονται
optative ψευσοίμην ψεύσοιο ψεύσοιτο ψεύσοισθον ψευσοίσθην ψευσοίμεθᾰ ψεύσοισθε ψεύσοιντο
passive indicative ψευσθήσομαι ψευσθήσῃ ψευσθήσεται ψευσθήσεσθον ψευσθήσεσθον ψευσθησόμεθᾰ ψευσθήσεσθε ψευσθήσονται
optative ψευσθησοίμην ψευσθήσοιο ψευσθήσοιτο ψευσθήσοισθον ψευσθησοίσθην ψευσθησοίμεθᾰ ψευσθήσοισθε ψευσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ψεύσειν ψεύσεσθαι ψευσθήσεσθαι
participle m ψεύσων ψευσόμενος ψευσθησόμενος
f ψεύσουσᾰ ψευσομένη ψευσθησομένη
n ψεῦσον ψευσόμενον ψευσθησόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔψευσᾰ, ἐψευσᾰ́μην, ἐψεύσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔψευσᾰ ἔψευσᾰς ἔψευσε(ν) ἐψεύσᾰτον ἐψευσᾰ́την ἐψεύσᾰμεν ἐψεύσᾰτε ἔψευσᾰν
subjunctive ψεύσω ψεύσῃς ψεύσῃ ψεύσητον ψεύσητον ψεύσωμεν ψεύσητε ψεύσωσῐ(ν)
optative ψεύσαιμῐ ψεύσειᾰς,
ψεύσαις		 ψεύσειε(ν),
ψεύσαι		 ψεύσαιτον ψευσαίτην ψεύσαιμεν ψεύσαιτε ψεύσειᾰν,
ψεύσαιεν
imperative   ψεῦσον ψευσᾰ́τω ψεύσᾰτον ψευσᾰ́των   ψεύσᾰτε ψευσᾰ́ντων
middle indicative ἐψευσᾰ́μην ἐψεύσω ἐψεύσᾰτο ἐψεύσᾰσθον ἐψευσᾰ́σθην ἐψευσᾰ́μεθᾰ ἐψεύσᾰσθε ἐψεύσᾰντο
subjunctive ψεύσωμαι ψεύσῃ ψεύσηται ψεύσησθον ψεύσησθον ψευσώμεθᾰ ψεύσησθε ψεύσωνται
optative ψευσαίμην ψεύσαιο ψεύσαιτο ψεύσαισθον ψευσαίσθην ψευσαίμεθᾰ ψεύσαισθε ψεύσαιντο
imperative   ψεῦσαι ψευσᾰ́σθω ψεύσᾰσθον ψευσᾰ́σθων   ψεύσᾰσθε ψευσᾰ́σθων
passive indicative ἐψεύσθην ἐψεύσθης ἐψεύσθη ἐψεύσθητον ἐψευσθήτην ἐψεύσθημεν ἐψεύσθητε ἐψεύσθησᾰν
subjunctive ψευσθῶ ψευσθῇς ψευσθῇ ψευσθῆτον ψευσθῆτον ψευσθῶμεν ψευσθῆτε ψευσθῶσῐ(ν)
optative ψευσθείην ψευσθείης ψευσθείη ψευσθεῖτον,
ψευσθείητον		 ψευσθείτην,
ψευσθειήτην		 ψευσθεῖμεν,
ψευσθείημεν		 ψευσθεῖτε,
ψευσθείητε		 ψευσθεῖεν,
ψευσθείησᾰν
imperative   ψεύσθητῐ ψευσθήτω ψεύσθητον ψευσθήτων   ψεύσθητε ψευσθέντων
active middle passive
infinitive ψεῦσαι ψεύσᾰσθαι ψευσθῆναι
participle m ψεύσᾱς ψευσᾰ́μενος ψευσθείς
f ψεύσᾱσᾰ ψευσᾰμένη ψευσθεῖσᾰ
n ψεῦσᾰν ψευσᾰ́μενον ψευσθέν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἔψευσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἔψευσμαι ἔψευσαι ἔψευσται ἔψευσθον ἔψευσθον ἐψεύσμεθᾰ ἔψευσθε ἐψεύδᾰται
subjunctive ἐψευσμένος ὦ ἐψευσμένος ᾖς ἐψευσμένος ᾖ ἐψευσμένω ἦτον ἐψευσμένω ἦτον ἐψευσμένοι ὦμεν ἐψευσμένοι ἦτε ἐψευσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐψευσμένος εἴην ἐψευσμένος εἴης ἐψευσμένος εἴη ἐψευσμένοι εἴητον/εἶτον ἐψευσμένω εἰήτην/εἴτην ἐψευσμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐψευσμένοι εἴητε/εἶτε ἐψευσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἔψευσο ἐψεύσθω ἔψευσθον ἐψεύσθων   ἔψευσθε ἐψεύσθων
middle/passive
infinitive ἐψεῦσθαι
participle m ἐψευσμένος
f ἐψευσμένη
n ἐψευσμένον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐψεύσμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἐψεύσμην ἔψευσο ἔψευστο ἔψευσθον ἐψεύσθην ἐψεύσμεθᾰ ἔψευσθε ἐψεύδᾰτο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Antonyms

Derived terms

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.