χρεωκοπημένος
Greek
Etymology
Passive participle of χρεωκοπώ (chreokopó, “to go bankrupt”).
Adjective
χρεωκοπημένος • (chreokopiménos) m (feminine χρεωκοπημένη, neuter χρεωκοπημένο)
Declension
declension of χρεωκοπημένος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | χρεωκοπημένος | χρεωκοπημένη | χρεωκοπημένο | χρεωκοπημένοι | χρεωκοπημένες | χρεωκοπημένα |
| genitive | χρεωκοπημένου | χρεωκοπημένης | χρεωκοπημένου | χρεωκοπημένων | χρεωκοπημένων | χρεωκοπημένων |
| accusative | χρεωκοπημένο | χρεωκοπημένη | χρεωκοπημένο | χρεωκοπημένους | χρεωκοπημένες | χρεωκοπημένα |
| vocative | χρεωκοπημένε | χρεωκοπημένη | χρεωκοπημένο | χρεωκοπημένοι | χρεωκοπημένες | χρεωκοπημένα |
Synonyms
- αναξιόχρεος (anaxióchreos, adjective)
- αφερέγγυος (aferéngyos, adjective)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.