χαρούμενος

Greek

Etymology

Byzantine Greek χαρούμενος (kharoúmenos, participle of χαίρομαι (khaíromai))

Adjective

χαρούμενος • (charoúmenos) m (feminine χαρούμενη, neuter χαρούμενο)

  1. happy, cheerful, joyful, merry
    χαρούμενο τραγούδι ― charoúmeno tragoúdi ― joyful song carol

Declension
declension of χαρούμενος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative χαρούμενος χαρούμενη χαρούμενο χαρούμενοι χαρούμενες χαρούμενα
genitive χαρούμενου χαρούμενης χαρούμενου χαρούμενων χαρούμενων χαρούμενων
accusative χαρούμενο χαρούμενη χαρούμενο χαρούμενους χαρούμενες χαρούμενα
vocative χαρούμενε χαρούμενη χαρούμενο χαρούμενοι χαρούμενες χαρούμενα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο χαρούμενος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο χαρούμενος (o pio charoúmenos), etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.