χαζομάρα

χαζός (chazós, “stupid, idiotic”) +‎ -μάρα (-mára).

• IPA^(key): /xazoˈmaɾa/
• Hyphenation: χα‧ζο‧μά‧ρα

χαζομάρα • (chazomára) f (plural χαζομάρες)

1. (colloquial) stupidity, idiocy (the quality of being stupid)

   Η χαζομάρα αυτού του παιδιού είναι άλλο πράγμα. ― I chazomára aftoú tou paidioú eínai állo prágma. ― The stupidity of this child is something else.

2. (colloquial) nonsense, stupidity, idiocy, rubbish (stupid behaviour or talk)

   Έχω βαρεθεί τις χαζομάρες που κάνει ο θείος μου. ― Écho varetheí tis chazomáres pou kánei o theíos mou. ― I've gotten tired of my uncle's silly behaviour.

• (stupidity): ανοησία f (anoïsía), σαχλαμάρα f (sachlamára), ηλιθιότητα f (ilithiótita), κουταμάρα f (koutamára), βλακεία f (vlakeía)

• χαζομαρίτσα f (chazomarítsa) (diminutive)
• χαζομαρούλα f (chazomaroúla) (diminutive)