φωνητικός

Greek

Adjective

φωνητικός • (fonitikós) m (feminine φωνητική, neuter φωνητικό)

  1. vocal (pertaining to the voice or speech; uttered or modulated by the voice)
    φωνητικές χορδές, φωνητική μουσική
    fonitikés chordés, fonitikí mousikí
    vocal cords, vocal music
  2. phonetic

Declension
declension of φωνητικός
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative φωνητικός φωνητική φωνητικό φωνητικοί φωνητικές φωνητικά
genitive φωνητικού φωνητικής φωνητικού φωνητικών φωνητικών φωνητικών
accusative φωνητικό φωνητική φωνητικό φωνητικούς φωνητικές φωνητικά
vocative φωνητικέ φωνητική φωνητικό φωνητικοί φωνητικές φωνητικά

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.