φωνήεις

Ancient Greek

Alternative forms

φωνᾱ́εις (phōnā́eis) – Aeolic, Doric
φωνῆς (phōnês) – contracted

Etymology

From φωνή (phōnḗ, “voice”) +‎ -εις (-eis, “-ful”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰɔː.nɛ̌ː.eːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰoˈne.is/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸoˈni.is/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /foˈni.is/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /foˈni.is/

Adjective

φωνήεις • (phōnḗeis) m (feminine φωνήεσσᾰ, neuter φωνῆεν); first/third declension

endowed with speech, vocal
(of a lyre) musical
(of a song) sounding
(with λόγος) clear
(grammar) consisting only as vowels

Declension

First and third declension of φωνήεις; φωνήεσσᾰ; φωνῆεν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	φωνήεις phōnḗeis	φωνήεσσᾰ phōnḗessa	φωνῆεν phōnêen	φωνήεντε phōnḗente	φωνηέσσᾱ phōnēéssā	φωνήεντε phōnḗente	φωνήεντες phōnḗentes	φωνήεσσαι phōnḗessai	φωνήεντᾰ phōnḗenta
Genitive	φωνήεντος phōnḗentos	φωνηέσσης phōnēéssēs	φωνήεντος phōnḗentos	φωνηέντοιν phōnēéntoin	φωνηέσσαιν phōnēéssain	φωνηέντοιν phōnēéntoin	φωνηέντων phōnēéntōn	φωνηεσσῶν phōnēessôn	φωνηέντων phōnēéntōn
Dative	φωνήεντῐ phōnḗenti	φωνηέσσῃ phōnēéssēi	φωνήεντῐ phōnḗenti	φωνηέντοιν phōnēéntoin	φωνηέσσαιν phōnēéssain	φωνηέντοιν phōnēéntoin	φωνήεισῐ / φωνήεισῐν phōnḗeisi(n)	φωνηέσσαις phōnēéssais	φωνήεισῐ / φωνήεισῐν phōnḗeisi(n)
Accusative	φωνήεντᾰ phōnḗenta	φωνήεσσᾰν phōnḗessan	φωνῆεν phōnêen	φωνήεντε phōnḗente	φωνηέσσᾱ phōnēéssā	φωνήεντε phōnḗente	φωνήεντᾰς phōnḗentas	φωνηέσσᾱς phōnēéssās	φωνήεντᾰ phōnḗenta
Vocative	φωνῆεν phōnêen	φωνήεσσᾰ phōnḗessa	φωνῆεν phōnêen	φωνήεντε phōnḗente	φωνηέσσᾱ phōnēéssā	φωνήεντε phōnḗente	φωνήεντες phōnḗentes	φωνήεσσαι phōnḗessai	φωνήεντᾰ phōnḗenta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	φωνηέντως phōnēéntōs			φωνηέστερος phōnēésteros			φωνηέστᾰτος phōnēéstatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and third declension of φωνῆς, φωνῆσσᾰ, φωνῆν (contracted)

Number	Singular			Dual			Plural
Case / Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	φωνῆς	φωνῆσσᾰ	φωνῆν	φωνῆντε	φωνήσσᾱ	φωνῆντε	φωνῆντες	φωνῆσσαι	φωνῆντᾰ
Genitive	φωνῆντος	φωνήσσης	φωνῆντος	φωνήντοιν	φωνήσσαιν	φωνήντοιν	φωνήντων	φωνησσῶν	φωνήντων
Dative	φωνῆντῐ	φωνήσσῃ	φωνῆντῐ	φωνήντοιν	φωνήσσαιν	φωνήντοιν	φωνῆσῐν	φωνήσσαις	φωνῆσῐν
Accusative	φωνῆντᾰ	φωνῆσσᾰν	φωνῆν	φωνῆντε	φωνήσσᾱ	φωνῆντε	φωνῆντᾰς	φωνήσσᾱς	φωνῆντᾰ
Vocative	φωνῆν	φωνῆσσᾰ	φωνῆν	φωνῆντε	φωνήσσᾱ	φωνῆντε	φωνῆντες	φωνῆσσαι	φωνῆντᾰ

First and third declension of φωνᾱ́εις; φωνᾱ́εσσᾰ; φωνᾶεν (Doric)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	φωνᾱ́εις phōnā́eis	φωνᾱ́εσσᾰ phōnā́essa	φωνᾶεν phōnâen	φωνᾱ́εντε phōnā́ente	φωνᾱέσσᾱ phōnāéssā	φωνᾱ́εντε phōnā́ente	φωνᾱ́εντες phōnā́entes	φωνᾱ́εσσαι phōnā́essai	φωνᾱ́εντᾰ phōnā́enta
Genitive	φωνᾱ́εντος phōnā́entos	φωνᾱέσσης phōnāéssēs	φωνᾱ́εντος phōnā́entos	φωνᾱέντοιν phōnāéntoin	φωνᾱέσσαιν phōnāéssain	φωνᾱέντοιν phōnāéntoin	φωνᾱέντων phōnāéntōn	φωνᾱεσσᾶν phōnāessân	φωνᾱέντων phōnāéntōn
Dative	φωνᾱ́εντῐ phōnā́enti	φωνᾱέσσῃ phōnāéssēi	φωνᾱ́εντῐ phōnā́enti	φωνᾱέντοιν phōnāéntoin	φωνᾱέσσαιν phōnāéssain	φωνᾱέντοιν phōnāéntoin	φωνᾱέντεσσῐ / φωνᾱέντεσσῐν phōnāéntessi(n)	φωνᾱέσσαις phōnāéssais	φωνᾱέντεσσῐ / φωνᾱέντεσσῐν phōnāéntessi(n)
Accusative	φωνᾱ́εντᾰ phōnā́enta	φωνᾱ́εσσᾰν phōnā́essan	φωνᾶεν phōnâen	φωνᾱ́εντε phōnā́ente	φωνᾱέσσᾱ phōnāéssā	φωνᾱ́εντε phōnā́ente	φωνᾱ́εντᾰς phōnā́entas	φωνᾱέσσᾱς phōnāéssās	φωνᾱ́εντᾰ phōnā́enta
Vocative	φωνᾶεν phōnâen	φωνᾱ́εσσᾰ phōnā́essa	φωνᾶεν phōnâen	φωνᾱ́εντε phōnā́ente	φωνᾱέσσᾱ phōnāéssā	φωνᾱ́εντε phōnā́ente	φωνᾱ́εντες phōnā́entes	φωνᾱ́εσσαι phōnā́essai	φωνᾱ́εντᾰ phōnā́enta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	φωνᾱέντως phōnāéntōs			φωνᾱέστερος phōnāésteros			φωνᾱέστᾰτος phōnāéstatos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

First and third declension of φωνᾱ́εις; φωνᾱ́εσσᾰ; φωνᾶεν (Aeolic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	φωνᾱ́εις phōnā́eis	φωνᾱ́εσσᾰ phōnā́essa	φωνᾶεν phōnâen	φωνᾱ́εντε phōnā́ente	φωνᾱέσσᾱ phōnāéssā	φωνᾱ́εντε phōnā́ente	φωνᾱ́εντες phōnā́entes	φωνᾱ́εσσαι phōnā́essai	φωνᾱ́εντᾰ phōnā́enta
Genitive	φωνᾱ́εντος phōnā́entos	φωνᾱέσσης phōnāéssēs	φωνᾱ́εντος phōnā́entos	φωνᾱέντοιν phōnāéntoin	φωνᾱέσσαιν phōnāéssain	φωνᾱέντοιν phōnāéntoin	φωνᾱέντων phōnāéntōn	φωνᾱεσσῶν phōnāessôn	φωνᾱέντων phōnāéntōn
Dative	φωνᾱ́εντῐ phōnā́enti	φωνᾱέσσῃ phōnāéssēi	φωνᾱ́εντῐ phōnā́enti	φωνᾱέντοιν phōnāéntoin	φωνᾱέσσαιν phōnāéssain	φωνᾱέντοιν phōnāéntoin	φωνᾱ́εισῐ / φωνᾱ́εισῐν phōnā́eisi(n)	φωνᾱέσσαις phōnāéssais	φωνᾱ́εισῐ / φωνᾱ́εισῐν phōnā́eisi(n)
Accusative	φωνᾱ́εντᾰ phōnā́enta	φωνᾱ́εσσᾰν phōnā́essan	φωνᾶεν phōnâen	φωνᾱ́εντε phōnā́ente	φωνᾱέσσᾱ phōnāéssā	φωνᾱ́εντε phōnā́ente	φωνᾱ́εντᾰς phōnā́entas	φωνᾱέσσᾱς phōnāéssās	φωνᾱ́εντᾰ phōnā́enta
Vocative	φωνᾶεν phōnâen	φωνᾱ́εσσᾰ phōnā́essa	φωνᾶεν phōnâen	φωνᾱ́εντε phōnā́ente	φωνᾱέσσᾱ phōnāéssā	φωνᾱ́εντε phōnā́ente	φωνᾱ́εντες phōnā́entes	φωνᾱ́εσσαι phōnā́essai	φωνᾱ́εντᾰ phōnā́enta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	φωνᾱέντως phōnāéntōs			φωνᾱέστερος phōnāésteros			φωνᾱέστᾰτος phōnāéstatos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Derived terms

φωνᾶεν (phōnâen, “power of speech”)
φωνῆεν (phōnêen, “vowel”)

References

φωνήεις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
φωνάεις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
φωνήεις in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
φωνήεις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- vocal idem, page 955.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.