φυσικός

Ancient Greek

Etymology

From φύσις (phúsis) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation
 

Adjective

φῠσῐκός • (phusikós) m (feminine φῠσῐκή, neuter φῠσῐκόν); first/second declension

  1. natural, produced or caused by nature, inborn, native
    Antonyms: διδακτός (didaktós), νομικός (nomikós)
  2. physical, having to do with the study of the material world

Inflection
First and second declension of φῠσῐκός; φῠσῐκή; φῠσῐκόν (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender MasculineFeminine Neuter MasculineFeminine Neuter MasculineFeminine Neuter
Nominative φῠσῐκός
phusikós		 φῠσῐκή
phusikḗ		 φῠσῐκόν
phusikón		 φῠσῐκώ
phusikṓ		 φῠσῐκᾱ́
phusikā́		 φῠσῐκώ
phusikṓ		 φῠσῐκοί
phusikoí		 φῠσῐκαί
phusikaí		 φῠσῐκᾰ́
phusiká
Genitive φῠσῐκοῦ
phusikoû		 φῠσῐκῆς
phusikês		 φῠσῐκοῦ
phusikoû		 φῠσῐκοῖν
phusikoîn		 φῠσῐκαῖν
phusikaîn		 φῠσῐκοῖν
phusikoîn		 φῠσῐκῶν
phusikôn		 φῠσῐκῶν
phusikôn		 φῠσῐκῶν
phusikôn
Dative φῠσῐκῷ
phusikôi		 φῠσῐκῇ
phusikêi		 φῠσῐκῷ
phusikôi		 φῠσῐκοῖν
phusikoîn		 φῠσῐκαῖν
phusikaîn		 φῠσῐκοῖν
phusikoîn		 φῠσῐκοῖς
phusikoîs		 φῠσῐκαῖς
phusikaîs		 φῠσῐκοῖς
phusikoîs
Accusative φῠσῐκόν
phusikón		 φῠσῐκήν
phusikḗn		 φῠσῐκόν
phusikón		 φῠσῐκώ
phusikṓ		 φῠσῐκᾱ́
phusikā́		 φῠσῐκώ
phusikṓ		 φῠσῐκούς
phusikoús		 φῠσῐκᾱ́ς
phusikā́s		 φῠσῐκᾰ́
phusiká
Vocative φῠσῐκέ
phusiké		 φῠσῐκή
phusikḗ		 φῠσῐκόν
phusikón		 φῠσῐκώ
phusikṓ		 φῠσῐκᾱ́
phusikā́		 φῠσῐκώ
phusikṓ		 φῠσῐκοί
phusikoí		 φῠσῐκαί
phusikaí		 φῠσῐκᾰ́
phusiká
Derived forms Adverb Comparative Superlative
φῠσῐκῶς
phusikôs		 φῠσῐκώτερος
phusikṓteros		 φῠσῐκώτᾰτος
phusikṓtatos
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek φυσικός (phusikós).

Adjective

φυσικός • (fysikós) m (feminine φυσική, neuter φυσικό)

  1. natural
  2. normal
  3. physical, having to do with physics

Declension
declension of φυσικός
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative φυσικός φυσική φυσικό φυσικοί φυσικές φυσικά
genitive φυσικού φυσικής φυσικού φυσικών φυσικών φυσικών
accusative φυσικό φυσική φυσικό φυσικούς φυσικές φυσικά
vocative φυσικέ φυσική φυσικό φυσικοί φυσικές φυσικά
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο φυσικός, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο φυσικός (o pio fysikós), etc.)
degrees of comparison by suffixation
comparative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative φυσικότερος φυσικότερη φυσικότερο φυσικότεροι φυσικότερες φυσικότερα
genitive φυσικότερου φυσικότερης φυσικότερου φυσικότερων φυσικότερων φυσικότερων
accusative φυσικότερο φυσικότερη φυσικότερο φυσικότερους φυσικότερες φυσικότερα
vocative φυσικότερε φυσικότερη φυσικότερο φυσικότεροι φυσικότερες φυσικότερα
derivations relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο φυσικότερος", etc)
absolute superlative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative φυσικότατος φυσικότατη φυσικότατο φυσικότατοι φυσικότατες φυσικότατα
genitive φυσικότατου φυσικότατης φυσικότατου φυσικότατων φυσικότατων φυσικότατων
accusative φυσικότατο φυσικότατη φυσικότατο φυσικότατους φυσικότατες φυσικότατα
vocative φυσικότατε φυσικότατη φυσικότατο φυσικότατοι φυσικότατες φυσικότατα

Derived terms

Noun

φυσικός • (fysikós) m or f (plural φυσικοί)

  1. a physicist

Declension
declension of φυσικός
singular plural
nominative φυσικός • φυσικοί •
genitive φυσικού • φυσικών •
accusative φυσικό • φυσικούς •
vocative φυσικέ • φυσικοί •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.