φασαρία

From Italian fesseria (“stupidity, nonsense”).

• IPA^(key): /fasaˈɾia/
• Hyphenation: φα‧σα‧ρί‧α

φασαρία • (fasaría) f (plural φασαρίες)

1. noise, racket (loud, unwanted noise disturbance)

   Δεν ακούω τι λες με την φασαρία έξω. ― Den akoúo ti les me tin fasaría éxo. ― I can't hear you with all the noise outside.

   Κάνει συνεχώς φασαρία καθώς προσπαθώ να κοιμηθώ. ― Kánei synechós fasaría kathós prospathó na koimithó. ― She's constantly making a racket while I'm trying to sleep

2. (colloquial, by extension) trouble, commotion, bother (difficulty, problem, condition, or action contributing to such a situation))

   Έγιναν πάλι φασαρίες στο κέντρο της Αθήνας. ― Éginan páli fasaríes sto kéntro tis Athínas. ― There was trouble again in the centre of Athens.

   Να μη σε βάζω σε φασαρία τώρα, θα έρθω άλλη μέρα. ― Na mi se vázo se fasaría tóra, tha értho álli méra. ― I won't trouble you now, I'll pop by another day.

   Έχει φασαρίες με την εφορία πάλι. ― Échei fasaríes me tin eforía páli. ― He's having trouble with the tax office again.

• φασαρίας m (fasarías, “loud person”)
• φασαριόζος m (fasariózos, “troublemaker”)

• (noise): θόρυβος m (thóryvos)
• (trouble, bother): μπελάς m (belás), ανησυχία f (anisychía), ενόχληση f (enóchlisi), στενοχώρια f (stenochória)