φαντάζομαι

φᾰντᾰ́ζομαι • (phantázomai)

1. first-person singular present indicative mediopassive of φᾰντᾰ́ζω (phantázō)

   for senses in middle and passive voice, see φᾰντᾰ́ζω (phantázō)

Τhis passive voice, from the ancient middle voice φᾰντᾰ́ζομαι (phantázomai, “imagine”), of active Ancient Greek φᾰντᾰ́ζω (phantázō, “make visible”).

• IPA^(key): /fanˈda.zo.me/
• Hyphenation: φα‧ντά‧ζο‧μαι

φαντάζομαι • (fantázomai) (simple past φαντάστηκα, active φαντάζω) (the active, with different sense)

1. imagine

   Φαντάζομαι έναν κόσμο χωρίς πολέμους, χωρίς φτώχεια.

   Fantázomai énan kósmo chorís polémous, chorís ftócheia.

   Ι imagine a world without wars, without poverty.

2. form an opinion, assume, expect

   Φαντάζομαι ότι θα πάρω αύξηση στο μισθό μου.

   Fantázomai óti tha páro áfxisi sto misthó mou.

   Ι assume that I will get a raise to my salary.

   Φαντάσου να μπει ξαφνικά στο δωμάτιο η γυναίκα σου!

   Fantásou na bei xafniká sto domátio i gynaíka sou!

   Suppose your wife entered the room all of a sudden!

   Τι φαντάστηκες; Ότι θα σε διορίσουν αμέσως;

   Ti fantástikes? Óti tha se diorísoun amésos?

   What did you think? That they would hire you right away?

3. guess so

   Θα παραιτηθεί ο διευθυντής; Έτσι φαντάζομαι, με τέτοιο σκάνδαλο που ξέσπασε.

   Tha paraititheí o diefthyntís? Étsi fantázomai, me tétoio skándalo pou xéspase.

   Will the director resign? I guess so, with such a scandal beaking out.

4. (active with different sense) see → φαντάζω (fantázo, “give the impression”)

see this verb's full conjugation at: φαντάζω (fantázo)

• φαντασμένος (fantasménos, “conceited”, participle), φανταγμένος (fantagménos) (colloquial)
• για φαντάσου! (gia fantásou!, “imagine that!”)

see at φαντάζω