τροπικός

Ancient Greek

Etymology

From τροπή (tropḗ, “a turn, turning, solstice, trope”) +‎ -ῐκός (-ikós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tro.pi.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tro.piˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /tro.piˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tro.piˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tro.piˈkos/

Adjective

τροπῐκός • (tropikós) m (feminine τροπῐκή, neuter τροπῐκόν); first/second declension

of or pertaining to a turn or change
of or pertaining to the solstice
of or pertaining to a trope or figure

Declension

First and second declension of τροπῐκός; τροπῐκή; τροπῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	τροπῐκός tropikós	τροπῐκή tropikḗ	τροπῐκόν tropikón	τροπῐκώ tropikṓ	τροπῐκᾱ́ tropikā́	τροπῐκώ tropikṓ	τροπῐκοί tropikoí	τροπῐκαί tropikaí	τροπῐκᾰ́ tropiká
Genitive	τροπῐκοῦ tropikoû	τροπῐκῆς tropikês	τροπῐκοῦ tropikoû	τροπῐκοῖν tropikoîn	τροπῐκαῖν tropikaîn	τροπῐκοῖν tropikoîn	τροπῐκῶν tropikôn	τροπῐκῶν tropikôn	τροπῐκῶν tropikôn
Dative	τροπῐκῷ tropikôi	τροπῐκῇ tropikêi	τροπῐκῷ tropikôi	τροπῐκοῖν tropikoîn	τροπῐκαῖν tropikaîn	τροπῐκοῖν tropikoîn	τροπῐκοῖς tropikoîs	τροπῐκαῖς tropikaîs	τροπῐκοῖς tropikoîs
Accusative	τροπῐκόν tropikón	τροπῐκήν tropikḗn	τροπῐκόν tropikón	τροπῐκώ tropikṓ	τροπῐκᾱ́ tropikā́	τροπῐκώ tropikṓ	τροπῐκούς tropikoús	τροπῐκᾱ́ς tropikā́s	τροπῐκᾰ́ tropiká
Vocative	τροπῐκέ tropiké	τροπῐκή tropikḗ	τροπῐκόν tropikón	τροπῐκώ tropikṓ	τροπῐκᾱ́ tropikā́	τροπῐκώ tropikṓ	τροπῐκοί tropikoí	τροπῐκαί tropikaí	τροπῐκᾰ́ tropiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	τροπῐκῶς tropikôs			τροπῐκώτερος tropikṓteros			τροπῐκώτᾰτος tropikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

τρέπω (trépō)
τρόπος (trópos)

Descendants

Latin: tropicus
- English: tropic

References

τροπικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
τροπικός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
τροπικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
tropic in The Century Dictionary, The Century Co., New York, 1911

Greek

Noun

τροπικός • (tropikós) m

tropic

Declension

declension of τροπικός

	singular	plural
nominative	τροπικός •	τροπικοί •
genitive	τροπικού •	τροπικών •
accusative	τροπικό •	τροπικούς •
vocative	τροπικέ •	τροπικοί •

Adjective

τροπικός • (tropikós) m

(linguistics) of or pertaining to manners
tropical

Declension

declension of τροπικός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τροπικός	τροπική	τροπικό	τροπικοί	τροπικές	τροπικά
genitive	τροπικού	τροπικής	τροπικού	τροπικών	τροπικών	τροπικών
accusative	τροπικό	τροπική	τροπικό	τροπικούς	τροπικές	τροπικά
vocative	τροπικέ	τροπική	τροπικό	τροπικοί	τροπικές	τροπικά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο τροπικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο τροπικός (o pio tropikós), etc.)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.