τρελός

Greek

Etymology

From Byzantine Greek τρελός (trelós), from Ancient Greek τρηρός (trērós). The chess sense is a semantic loan from French fou.

Adjective

τρελός • (trelós) m (feminine τρελή, neuter τρελό)

  1. crazy

Declension
declension of τρελός
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative τρελός τρελή τρελό τρελοί τρελές τρελά
genitive τρελού τρελής τρελού τρελών τρελών τρελών
accusative τρελό τρελή τρελό τρελούς τρελές τρελά
vocative τρελέ τρελή τρελό τρελοί τρελές τρελά
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο τρελός, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο τρελός (o pio trelós), etc.)

Noun

τρελός • (trelós) m (plural τρελοί)

  1. madman
  2. (chess, rare) bishop
    Synonym: αξιωματικός (axiomatikós)

Declension
declension of τρελός
singular plural
nominative τρελός • τρελοί •
genitive τρελού • τρελών •
accusative τρελό • τρελούς •
vocative τρελέ • τρελοί •

See also
  • ψυχάκιας (psychákias, “paranoid person”)
  • σχιζοφρενής (schizofrenís, “schizophrenic”)

See also
Chess pieces in Greek · πεσσοί (pessoí) (layout · text)
βασιλιάς (vasiliás) βασίλισσα (vasílissa) πύργος (pýrgos) αξιωματικός (axiomatikós), τρελός (trelós) ίππος (íppos) στρατιώτης (stratiótis), πιόνι (pióni)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.