τετριμμένος

Ancient Greek

Etymology

Participle of τέτρῐμμαι, passive perfect of τρῑ́βω (trī́bō, “I rub, grind”), with reduplication τ-ε-τριβ-μένος > τετριμμένος.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.trim.mé.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tɛ.trimˈmɛ.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /te.trimˈme.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.trimˈme.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.triˈme.nos/

Participle

τετριμμένος • (tetrimménos) m (feminine τετρῐμμένη, neuter τετρῐμμένον); first/second declension

rubbed
worn out, used constantly
ἡ τετριμμένη καὶ κοινὴ διάλεκτος ― hē tetrimménē kaì koinḕ diálektos ― the overused and common language (dialect).
experienced by frequent use

Inflection

First and second declension of τετρῐμμένος; τετρῐμμένη; τετρῐμμένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	τετρῐμμένος tetrimménos	τετρῐμμένη tetrimménē	τετρῐμμένον tetrimménon	τετρῐμμένω tetrimménō	τετρῐμμένᾱ tetrimménā	τετρῐμμένω tetrimménō	τετρῐμμένοι tetrimménoi	τετρῐμμέναι tetrimménai	τετρῐμμένᾰ tetrimména
Genitive	τετρῐμμένου tetrimménou	τετρῐμμένης tetrimménēs	τετρῐμμένου tetrimménou	τετρῐμμένοιν tetrimménoin	τετρῐμμέναιν tetrimménain	τετρῐμμένοιν tetrimménoin	τετρῐμμένων tetrimménōn	τετρῐμμένων tetrimménōn	τετρῐμμένων tetrimménōn
Dative	τετρῐμμένῳ tetrimménōi	τετρῐμμένῃ tetrimménēi	τετρῐμμένῳ tetrimménōi	τετρῐμμένοιν tetrimménoin	τετρῐμμέναιν tetrimménain	τετρῐμμένοιν tetrimménoin	τετρῐμμένοις tetrimménois	τετρῐμμέναις tetrimménais	τετρῐμμένοις tetrimménois
Accusative	τετρῐμμένον tetrimménon	τετρῐμμένην tetrimménēn	τετρῐμμένον tetrimménon	τετρῐμμένω tetrimménō	τετρῐμμένᾱ tetrimménā	τετρῐμμένω tetrimménō	τετρῐμμένους tetrimménous	τετρῐμμένᾱς tetrimménās	τετρῐμμένᾰ tetrimména
Vocative	τετρῐμμένε tetrimméne	τετρῐμμένη tetrimménē	τετρῐμμένον tetrimménon	τετρῐμμένω tetrimménō	τετρῐμμένᾱ tetrimménā	τετρῐμμένω tetrimménō	τετρῐμμένοι tetrimménoi	τετρῐμμέναι tetrimménai	τετρῐμμένᾰ tetrimména
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	τετρῐμμένως tetrimménōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: τετριμμένος (tetrimménos), τριμμένος (trimménos)

Greek

Etymology

From Ancient Greek τετρῐμμένος (tetrimménos). Formal perfect participle of τρίβομαι (trívomai), passive voice of τρίβω. Retains ancient reduplication.

Pronunciation

IPA^(key): /tetriˈmenos/
Hyphenation: τε‧τριμ‧μέ‧νος

Participle

τετριμμένος • (tetrimménos) m (feminine τετριμμένη, neuter τετριμμένο)

(formal, figuratively) mundane, commonplace
Βαριέμαι όταν μιλάει· όλο τετριμμένα πράγματα λέει.
Variémai ótan miláei; ólo tetrimména prágmata léei.
I am bored when he/she talks; he/she says boring things all the time.

Usage notes

The corresponding standard Modern Greek participle τριμμένος (trimménos, “grated”) has literal meaning only.

Declension

declension of τετριμμένος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τετριμμένος	τετριμμένη	τετριμμένο	τετριμμένοι	τετριμμένες	τετριμμένα
genitive	τετριμμένου	τετριμμένης	τετριμμένου	τετριμμένων	τετριμμένων	τετριμμένων
accusative	τετριμμένο	τετριμμένη	τετριμμένο	τετριμμένους	τετριμμένες	τετριμμένα
vocative	τετριμμένε	τετριμμένη	τετριμμένο	τετριμμένοι	τετριμμένες	τετριμμένα
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο τετριμμένος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο τετριμμένος (o pio tetrimménos), etc.)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

τετριμμένος

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Participle

Inflection

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Pronunciation

Participle

Usage notes

Declension