τατικός

Ancient Greek

Etymology

From τάσις (tásis, “stretching, tension”) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ta.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ta.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ta.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ta.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ta.tiˈkos/

Adjective

τᾰτῐκός • (tatikós) m (feminine τᾰτῐκή, neuter τᾰτῐκόν); first/second declension

exerting tension

Inflection

First and second declension of τᾰτῐκός; τᾰτῐκή; τᾰτῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	τᾰτῐκός tatikós	τᾰτῐκή tatikḗ	τᾰτῐκόν tatikón	τᾰτῐκώ tatikṓ	τᾰτῐκᾱ́ tatikā́	τᾰτῐκώ tatikṓ	τᾰτῐκοί tatikoí	τᾰτῐκαί tatikaí	τᾰτῐκᾰ́ tatiká
Genitive	τᾰτῐκοῦ tatikoû	τᾰτῐκῆς tatikês	τᾰτῐκοῦ tatikoû	τᾰτῐκοῖν tatikoîn	τᾰτῐκαῖν tatikaîn	τᾰτῐκοῖν tatikoîn	τᾰτῐκῶν tatikôn	τᾰτῐκῶν tatikôn	τᾰτῐκῶν tatikôn
Dative	τᾰτῐκῷ tatikôi	τᾰτῐκῇ tatikêi	τᾰτῐκῷ tatikôi	τᾰτῐκοῖν tatikoîn	τᾰτῐκαῖν tatikaîn	τᾰτῐκοῖν tatikoîn	τᾰτῐκοῖς tatikoîs	τᾰτῐκαῖς tatikaîs	τᾰτῐκοῖς tatikoîs
Accusative	τᾰτῐκόν tatikón	τᾰτῐκήν tatikḗn	τᾰτῐκόν tatikón	τᾰτῐκώ tatikṓ	τᾰτῐκᾱ́ tatikā́	τᾰτῐκώ tatikṓ	τᾰτῐκούς tatikoús	τᾰτῐκᾱ́ς tatikā́s	τᾰτῐκᾰ́ tatiká
Vocative	τᾰτῐκέ tatiké	τᾰτῐκή tatikḗ	τᾰτῐκόν tatikón	τᾰτῐκώ tatikṓ	τᾰτῐκᾱ́ tatikā́	τᾰτῐκώ tatikṓ	τᾰτῐκοί tatikoí	τᾰτῐκαί tatikaí	τᾰτῐκᾰ́ tatiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	τᾰτῐκῶς tatikôs			τᾰτῐκώτερος tatikṓteros			τᾰτῐκώτᾰτος tatikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

ἀνατατικός (anatatikós)
διατατικός (diatatikós)
ἐκτατικός (ektatikós)

ἐντατικός (entatikós)
ἐπεκτατικός (epektatikós)

ἐπιτατικός (epitatikós)
προτατικός (protatikós)

συντατικός (suntatikós)
ὑπερεπιτατικός (huperepitatikós)