σωστός

Greek

Etymology

Verbal adjective of the verb σώζω (sṓzō, “to save”), hence literally "safe and sound; secure; sure, certain".

Pronunciation
  • IPA(key): [so̞ˈsto̞s]
  • Hyphenation: σω‧στός

Adjective

σωστός • (sostós) m (feminine σωστή, neuter σωστό)

  1. correct, right
    Synonym: ορθός (orthós)
    Antonym: λάθος (láthos)
  2. real, true
  3. (figuratively) well-mannered, well-behaved

Declension
declension of σωστός
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative σωστός σωστή σωστό σωστοί σωστές σωστά
genitive σωστού σωστής σωστού σωστών σωστών σωστών
accusative σωστό σωστή σωστό σωστούς σωστές σωστά
vocative σωστέ σωστή σωστό σωστοί σωστές σωστά
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο σωστός, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο σωστός (o pio sostós), etc.)
degrees of comparison by suffixation
comparative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative σωστότερος σωστότερη σωστότερο σωστότεροι σωστότερες σωστότερα
genitive σωστότερου σωστότερης σωστότερου σωστότερων σωστότερων σωστότερων
accusative σωστότερο σωστότερη σωστότερο σωστότερους σωστότερες σωστότερα
vocative σωστότερε σωστότερη σωστότερο σωστότεροι σωστότερες σωστότερα
derivations relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο σωστότερος", etc)
absolute superlative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative σωστότατος σωστότατη σωστότατο σωστότατοι σωστότατες σωστότατα
genitive σωστότατου σωστότατης σωστότατου σωστότατων σωστότατων σωστότατων
accusative σωστότατο σωστότατη σωστότατο σωστότατους σωστότατες σωστότατα
vocative σωστότατε σωστότατη σωστότατο σωστότατοι σωστότατες σωστότατα

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.