σωρεύω

Ancient Greek

Etymology

From σωρός (sōrós, “heap”)

Pronunciation
 

Verb

σωρεύω • (sōreúō)

  1. to heap one thing on another, pile up
  2. (with genitive) to heap with something

Inflection
    Present: σωρεύω, σωρεύομαι
number singular dual plural
present first second third second third first second third
active indicative σωρεύω σωρεύεις σωρεύει σωρεύετον σωρεύετον σωρεύομεν σωρεύετε σωρεύουσῐ(ν)
subjunctive σωρεύω σωρεύῃς σωρεύῃ σωρεύητον σωρεύητον σωρεύωμεν σωρεύητε σωρεύωσῐ(ν)
optative σωρεύοιμῐ σωρεύοις σωρεύοι σωρεύοιτον σωρευοίτην σωρεύοιμεν σωρεύοιτε σωρεύοιεν
imperative σωρεῦε σωρευέτω σωρεύετον σωρευέτων σωρεύετε σωρευόντων
middle/

passive

 indicative σωρεύομαι σωρεύει/
σωρεύῃ		 σωρεύεται σωρεύεσθον σωρεύεσθον σωρευόμεθᾰ σωρεύεσθε σωρεύονται
subjunctive σωρεύωμαι σωρεύῃ σωρεύηται σωρεύησθον σωρεύησθον σωρευώμεθᾰ σωρεύησθε σωρεύωνται
optative σωρευοίμην σωρεύοιο σωρεύοιτο σωρεύοισθον σωρευοίσθην σωρευοίμεθᾰ σωρεύοισθε σωρεύοιντο
imperative σωρεύου σωρευέσθω σωρεύεσθον σωρευέσθων σωρεύεσθε σωρευέσθων
active middle/passive
infinitive σωρεύειν σωρεύεσθαι
participle σωρεύων, σωρεύουσᾰ, σωρεῦον σωρευόμενος, σωρευομένη, σωρευόμενον
    Imperfect: ἐσώρευον, ἐσωρευόμην
number singular dual plural
imperfect first second third second third first second third
active indicative ἐσώρευον ἐσώρευες ἐσώρευε ἐσωρεύετον ἐσωρευέτην ἐσωρεύομεν ἐσωρεύετε ἐσώρευον
middle/
passive		 ἐσωρευόμην ἐσωρεύου ἐσωρεύετο ἐσωρεύεσθον ἐσωρευέσθην ἐσωρευόμεθᾰ ἐσωρεύεσθε ἐσωρεύοντο
    Future: σωρεύσω, σωρεύσομαι
number singular dual plural
future first second third second third first second third
active indicative σωρεύσω σωρεύσεις σωρεύσει σωρεύσετον σωρεύσετον σωρεύσομεν σωρεύσετε σωρεύσουσῐ(ν)
optative σωρεύσοιμῐ σωρεύσοις σωρεύσοι σωρεύσοιτον σωρευσοίτην σωρεύσοιμεν σωρεύσοιτε σωρεύσοιεν
middle indicative σωρεύσομαι σωρεύσει/
σωρεύσῃ		 σωρεύσεται σωρεύσεσθον σωρεύσεσθον σωρευσόμεθᾰ σωρεύσεσθε σωρεύσονται
optative σωρευσοίμην σωρεύσοιο σωρεύσοιτο σωρεύσοισθον σωρευσοίσθην σωρευσοίμεθᾰ σωρεύσοισθε σωρεύσοιντο
active middle
infinitive σωρεύσειν σωρεύσεσθαι
participle σωρεύσων, σωρεύσουσᾰ, σωρεῦσον σωρευσόμενος, σωρευσομένη, σωρευσόμενον

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.