συνύπαρξη
Greek
Etymology
From Ancient Greek συνύπαρξις (sunúparxis). Synchronically analysable as συν- (syn-) + ύπαρξη (ýparxi).
Declension
declension of συνύπαρξη
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | συνύπαρξη • | συνυπάρξεις • |
| genitive | συνύπαρξης • συνυπάρξεως • | συνυπάρξεων • |
| accusative | συνύπαρξη • | συνυπάρξεις • |
| vocative | συνύπαρξη • | συνυπάρξεις • |
Further reading
- συνύπαρξη in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.