συνάγω

Ancient Greek

Alternative forms

ξυνάγω (xunágō)

Etymology

From συν- (sun-, “with, together”) +‎ ἄγω (ágō, “lead, guide”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.ná.ɡɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syˈna.ɡo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /syˈna.ɣo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syˈna.ɣo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈna.ɣo/

Verb

συνάγω • (sunágō)

(of persons, animals, etc.) to bring together, gather together
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 6.87, (Compare Herodotus, Histories 2.111, 3.150)
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.60
- 405 BCE, Euripides, The Bacchae 562
- 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Fragments 468
- 408 BCE, Euripides, Orestes 1640, (Compare Aristophanes, Lysistrata 585)
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.84
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedrus 256C, (Compare Theaetetus 194B)
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 3.11.4
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 4.15.8
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 3.14.12
1. to bring together for deliberation or festivity
  - Batrachomyomachia 134
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.85
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.59
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.60
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.120
  - 343 BCE, Demosthenes, On the False Embassy 1
2. (in a hostile sense) to join battle
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 2.381
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 5.861
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 14.448
  - 436 BCE – 338 BCE, Isocrates, Collected Works 57D:
    πόλεμον συνάγω
    pólemon sunágō
  1. to match two warriors against one another
    - 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 508
    - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Poplicola 9
    - 300 BCE – 200 BCE, Theocritus, Collected Works 22.82, (Compare Polybius, The Histories 11.18.4)
  2. to collect or levy soldiers
    - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Hellenica 3.1.5
3. to bring together, join in one, unite
  - 7th-6th centuries BC, Homeric Hymn to Hermes 507
  - 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 756
  - 412 BCE, Euripides, Helen 644, (Compare Aristophanes, The Acharnians 991)
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 2.6.36
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Symposium 4.64
  - 380 BCE, Plato, The Republic 365D
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 625E
4. to bring together, make friends of, reconcile
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Metaphysics 2.4.18
  - 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Theocrines 42, (Compare Plato, The Statesman 311C)
5. to collect oneself
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Philopoemen 20
6. to lead with one, receive
  - 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, 1 Kings 11.27, (Compare 19 15)
  - 70 CE – 110 CE, The Gospel of Matthew 25:35
(of things) gather together
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 5.291
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 14.296
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 6.2.8
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.119
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 5.11.14
- 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 12.2.5
- 70 CE – 110 CE, The Gospel of Matthew 6:26
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, The Statesman 311C
- 342 BCE – 290 BCE, Menander, Monostiches 196
- 342 BCE – 291 BCE, Diphilus, The Painter 2.28
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 3.10.2, (Compare Plato, The Republic 488A)
1. 1. (of a historical writer) summarize
    - 436 BCE – 338 BCE, Isocrates, Collected Works 285B
    - 436 BCE – 338 BCE, Isocrates, Collected Works 319B
    - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 811A, (Compare The Sophist 251D)
    - 389 BCE – 314 BCE, Aeschines, Collected Works 47.26
    - Diogenes Laërtius 4.33
2. to draw together, so as to make the extremities meet
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.113
  - 407 BCE, Euripides, Iphigenia in Aulis 290
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.125, (Compare 1.63)
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.52
  - 420 BCE – 380 BCE, Timaeus of Locri, Collected Works 101B
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 8.4.3
  1. to draw together, narrow, contract
    - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.23
    - 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 5.93.5
    - 350 BCE, Aristotle, Parts of Animals 3.3.11
    - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 1.17.3
    - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Meteorology 2.1.9
    - 250 CE – 350 CE, Athenaeus, Deipnosophistae 477E
    - 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Fragments 752
    - 405 BCE, Aristophanes, The Frogs 823
    - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Problems 31.7.6
    - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cynegeticus 3.5, (Compare Aristophanes, The Knights 1348)
  2. (figuratively)
    - 95 CE – 165 CE, Appian, On Hannibal 60
    - 200 BCE – 118 BCE, Polybius, Histories 1.18.7, (and v. 10)
3. to collect or club things for a picnic
  - Diphil., The Painter 2.28
4. to collect from premises, i.e. to conclude, infer, draw an inference
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Rhetoric 1.2.13
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Rhetoric 2.22.15
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Metaphysics 7.1.1
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 4.15.8
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Rhetoric 1.15.33, (Compare Lucian, How to Write History 16)
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 2.12.7
  - 60 BCE – 7 BCE, Dionysius of Halicarnassus, Roman Antiquities 4.6
5. (passive) to be carried along with
  - 420 BCE – 380 BCE, Timaeus of Locri, Collected Works 98E
6. to bring about
  - 95 CE – 165 CE, Appian, Bella Civilia 1.101
  - 95 CE – 165 CE, Appian, Bella Civilia 5.145

Inflection

Present: συνάγω, συνάγομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνάγω	συνάγεις	συνάγει	συνάγετον	συνάγετον	συνάγομεν	συνάγετε	συνάγουσῐ(ν)
	subjunctive	συνάγω	συνάγῃς	συνάγῃ	συνάγητον	συνάγητον	συνάγωμεν	συνάγητε	συνάγωσῐ(ν)
	optative	συνάγοιμῐ	συνάγοις	συνάγοι	συνάγοιτον	συναγοίτην	συνάγοιμεν	συνάγοιτε	συνάγοιεν
	imperative		σύναγε	συναγέτω	συνάγετον	συναγέτων		συνάγετε	συναγόντων
middle/ passive	indicative	συνάγομαι	συνάγῃ, συνάγει	συνάγεται	συνάγεσθον	συνάγεσθον	συναγόμεθᾰ	συνάγεσθε	συνάγονται
	subjunctive	συνάγωμαι	συνάγῃ	συνάγηται	συνάγησθον	συνάγησθον	συναγώμεθᾰ	συνάγησθε	συνάγωνται
	optative	συναγοίμην	συνάγοιο	συνάγοιτο	συνάγοισθον	συναγοίσθην	συναγοίμεθᾰ	συνάγοισθε	συνάγοιντο
	imperative		συνάγου	συναγέσθω	συνάγεσθον	συναγέσθων		συνάγεσθε	συναγέσθων
		active				middle/passive
infinitive		συνάγειν				συνάγεσθαι
participle	m	συνάγων				συναγόμενος
	f	συνάγουσᾰ				συναγομένη
	n	συνᾶγον				συναγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: σύνηγον, συνηγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σύνηγον	σύνηγες	σύνηγε(ν)	συνήγετον	συνηγέτην	συνήγομεν	συνήγετε	σύνηγον
middle/ passive	indicative	συνηγόμην	συνήγου	συνήγετο	συνήγεσθον	συνηγέσθην	συνηγόμεθᾰ	συνήγεσθε	συνήγοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: σύναγον, συναγόμην (Doric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σύναγον	σύναγες	σύναγε(ν)	συνάγετον	συναγέτην	συνάγομεν	συνάγετε	σύναγον
middle/ passive	indicative	συναγόμην	συνάγου	συνάγετο	συνάγεσθον	συναγέσθην	συναγόμεθᾰ	συνάγεσθε	συνάγοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: σύναγον, συναγόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σύναγον	σύναγες	σύναγε(ν)	συνάγετον	συναγέτην	συνάγομεν	συνάγετε	σύναγον
middle/ passive	indicative	συναγόμην	συνάγου	συνάγετο	συνάγεσθον	συναγέσθην	συναγόμε(σ)θᾰ	συνάγεσθε	συνάγοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: συνάξω, συνάξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνάξω	συνάξεις	συνάξει	συνάξετον	συνάξετον	συνάξομεν	συνάξετε	συνάξουσῐ(ν)
active	optative	συνάξοιμῐ	συνάξοις	συνάξοι	συνάξοιτον	συναξοίτην	συνάξοιμεν	συνάξοιτε	συνάξοιεν
middle	indicative	συνάξομαι	συνάξῃ, συνάξει	συνάξεται	συνάξεσθον	συνάξεσθον	συναξόμεθᾰ	συνάξεσθε	συνάξονται
middle	optative	συναξοίμην	συνάξοιο	συνάξοιτο	συνάξοισθον	συναξοίσθην	συναξοίμεθᾰ	συνάξοισθε	συνάξοιντο
		active			middle
infinitive		συνάξειν			συνάξεσθαι
participle	m	συνάξων			συναξόμενος
	f	συνάξουσᾰ			συναξομένη
	n	συνᾶξον			συναξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: σύνηξᾰ, συνηξᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σύνηξᾰ	σύνηξᾰς	σύνηξε(ν)	συνήξᾰτον	συνηξᾰ́την	συνήξᾰμεν	συνήξᾰτε	σύνηξᾰν
	subjunctive	συνάξω	συνάξῃς	συνάξῃ	συνάξητον	συνάξητον	συνάξωμεν	συνάξητε	συνάξωσῐ(ν)
	optative	συνάξαιμῐ	συνάξειᾰς, συνάξαις	συνάξειε(ν), συνάξαι	συνάξαιτον	συναξαίτην	συνάξαιμεν	συνάξαιτε	συνάξειᾰν, συνάξαιεν
	imperative		σύναξον	συναξᾰ́τω	συνάξᾰτον	συναξᾰ́των		συνάξᾰτε	συναξᾰ́ντων
middle	indicative	συνηξᾰ́μην	συνήξω	συνήξᾰτο	συνήξᾰσθον	συνηξᾰ́σθην	συνηξᾰ́μεθᾰ	συνήξᾰσθε	συνήξᾰντο
	subjunctive	συνάξωμαι	συνάξῃ	συνάξηται	συνάξησθον	συνάξησθον	συναξώμεθᾰ	συνάξησθε	συνάξωνται
	optative	συναξαίμην	συνάξαιο	συνάξαιτο	συνάξαισθον	συναξαίσθην	συναξαίμεθᾰ	συνάξαισθε	συνάξαιντο
	imperative		σύναξαι	συναξᾰ́σθω	συνάξᾰσθον	συναξᾰ́σθων		συνάξᾰσθε	συναξᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		συνᾶξαι			συνάξᾰσθαι
participle	m	συνάξᾱς			συναξᾰ́μενος
	f	συνάξᾱσᾰ			συναξᾰμένη
	n	συνᾶξᾰν			συναξᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: συνήγαγον, συνηγαγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνήγαγον	συνήγαγες	συνήγαγε(ν)	συνηγάγετον	συνηγαγέτην	συνηγάγομεν	συνηγάγετε	συνήγαγον
	subjunctive	συναγόγω	συναγόγῃς	συναγόγῃ	συναγόγητον	συναγόγητον	συναγόγωμεν	συναγόγητε	συναγόγωσῐ(ν)
	optative	συναγόγοιμῐ	συναγόγοις	συναγόγοι	συναγόγοιτον	συναγογοίτην	συναγόγοιμεν	συναγόγοιτε	συναγόγοιεν
	imperative		συνάγογε	συναγογέτω	συναγόγετον	συναγογέτων		συναγόγετε	συναγογόντων
middle	indicative	συνηγαγόμην	συνηγάγου	συνηγάγετο	συνηγάγεσθον	συνηγαγέσθην	συνηγαγόμεθᾰ	συνηγάγεσθε	συνηγάγοντο
	subjunctive	συναγόγωμαι	συναγόγῃ	συναγόγηται	συναγόγησθον	συναγόγησθον	συναγογώμεθᾰ	συναγόγησθε	συναγόγωνται
	optative	συναγογοίμην	συναγόγοιο	συναγόγοιτο	συναγόγοισθον	συναγογοίσθην	συναγογοίμεθᾰ	συναγόγοισθε	συναγόγοιντο
	imperative		συναγογοῦ	συναγογέσθω	συναγόγεσθον	συναγογέσθων		συναγόγεσθε	συναγογέσθων
		active			middle
infinitive		συναγογεῖν			συναγογέσθαι
participle	m	συναγογών			συναγογόμενος
	f	συναγογοῦσᾰ			συναγογομένη
	n	συναγογόν			συναγογόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: σύνηχᾰ, σύνημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σύνηχᾰ	σύνηχᾰς	σύνηχε(ν)	συνήχᾰτον	συνήχᾰτον	συνήχᾰμεν	συνήχᾰτε	συνήχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	συνήχω	συνήχῃς	συνήχῃ	συνήχητον	συνήχητον	συνήχωμεν	συνήχητε	συνήχωσῐ(ν)
	optative	συνήχοιμῐ, συνηχοίην	συνήχοις, συνηχοίης	συνήχοι, συνηχοίη	συνήχοιτον	συνηχοίτην	συνήχοιμεν	συνήχοιτε	συνήχοιεν
	imperative		σύνηχε	συνηχέτω	συνήχετον	συνηχέτων		συνήχετε	συνηχόντων
middle/ passive	indicative	σύνημαι	σύνησαι	σύνηται	σύνησθον	σύνησθον	συνήμεθᾰ	σύνησθε	σύνηνται
	subjunctive	συνημένος ὦ	συνημένος ᾖς	συνημένος ᾖ	συνημένω ἦτον	συνημένω ἦτον	συνημένοι ὦμεν	συνημένοι ἦτε	συνημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	συνημένος εἴην	συνημένος εἴης	συνημένος εἴη	συνημένοι εἴητον/εἶτον	συνημένω εἰήτην/εἴτην	συνημένοι εἴημεν/εἶμεν	συνημένοι εἴητε/εἶτε	συνημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		σύνησο	συνήσθω	σύνησθον	συνήσθων		σύνησθε	συνήσθων
		active				middle/passive
infinitive		συνηχέναι				συνῆσθαι
participle	m	συνηχώς				συνημένος
	f	συνηχυῖᾰ				συνημένη
	n	συνηχός				συνημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: συναγήοχᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συναγήοχᾰ	συναγήοχᾰς	συναγήοχε(ν)	συναγηόχᾰτον	συναγηόχᾰτον	συναγηόχᾰμεν	συναγηόχᾰτε	συναγηόχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	συναγηόχω	συναγηόχῃς	συναγηόχῃ	συναγηόχητον	συναγηόχητον	συναγηόχωμεν	συναγηόχητε	συναγηόχωσῐ(ν)
	optative	συναγηόχοιμῐ, συναγηοχοίην	συναγηόχοις, συναγηοχοίης	συναγηόχοι, συναγηοχοίη	συναγηόχοιτον	συναγηοχοίτην	συναγηόχοιμεν	συναγηόχοιτε	συναγηόχοιεν
	imperative		συναγήοχε	συναγηοχέτω	συναγηόχετον	συναγηοχέτων		συναγηόχετε	συναγηοχόντων
		active
infinitive		συναγηοχέναι
participle	m	συναγηοχώς
	f	συναγηοχυῖᾰ
	n	συναγηοχός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: συναγάγοχᾰ (Doric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συναγάγοχᾰ	συναγάγοχᾰς	συναγάγοχε(ν)	συναγαγόχᾰτον	συναγαγόχᾰτον	συναγαγόχᾰμεν	συναγαγόχᾰτε	συναγαγόχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	συναγαγόχω	συναγαγόχῃς	συναγαγόχῃ	συναγαγόχητον	συναγαγόχητον	συναγαγόχωμεν	συναγαγόχητε	συναγαγόχωσῐ(ν)
	optative	συναγαγόχοιμῐ, συναγαγοχοίην	συναγαγόχοις, συναγαγοχοίης	συναγαγόχοι, συναγαγοχοίη	συναγαγόχοιτον	συναγαγοχοίτην	συναγαγόχοιμεν	συναγαγόχοιτε	συναγαγόχοιεν
	imperative		συναγάγοχε	συναγαγοχέτω	συναγαγόχετον	συναγαγοχέτων		συναγαγόχετε	συναγαγοχόντων
		active
infinitive		συναγαγοχέναι
participle	m	συναγαγοχώς
	f	συναγαγοχυῖᾰ
	n	συναγαγοχός
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

(match two warriors): συμβάλλω (sumbállō), συνίημι (suníēmi)

Derived terms

συναγωγή (sunagōgḗ)

References

συνάγω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
συνάγω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
συνάγω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
G4863 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.