συν

See also: σύν, συν-, and Appendix:Variations of "sun"

Greek

Etymology

From Ancient Greek σύν (sún).

Noun

συν • (syn) n (indeclinable)

plus
1. positive quantity
2. useful addition
3. (arithmetic) plus sign
  πέντε συν ένα ίσον έξι (five plus one equals six)

Synonyms

(arithmetic) και (kai)

See also

πλην n (plin, “minus sign”)

Preposition

συν • (syn) (+ accusative)

plus

Symbol

συν • (syn)

(trigonometry) cos, the symbol for συνημίτονο the trigonometric function cosine

See also

τριγωνομετρικές συναρτήσεις (trigonometrikés synartíseis, “trigonometric functions”)

sin = ημίτονο (imítono), ημ (im)
cos = συνημίτονο (synimítono), συν (syn)
tan = εφαπτομένη (efaptoméni), εφ (ef)

cot = συνεφαπτομένη (synefaptoméni), σφ (sf)
cosec = συντέμνουσα (syntémnousa), στεμ (stem)
sec = τέμνουσα (témnousa), τεμ (tem)

Further reading

Τριγωνομετρική συνάρτηση on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.