συμμετρία

Ancient Greek

From σύμμετρος (súmmetros, “symmetrical”) +‎ -ία (-ía), from σῠν- (sun-, “with”) +‎ μέτρον (métron, “measure”).

σῠμμετρῐ́ᾱ • (summetríā) f (genitive σῠμμετρῐ́ᾱς); first declension

First declension of ἡ σῠμμετρῐ́ᾱ; τῆς σῠμμετρῐ́ᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σῠμμετρῐ́ᾱ hē summetríā	τὼ σῠμμετρῐ́ᾱ tṑ summetríā	αἱ σῠμμετρῐ́αι hai summetríai
Genitive	τῆς σῠμμετρῐ́ᾱς tês summetríās	τοῖν σῠμμετρῐ́αιν toîn summetríain	τῶν σῠμμετρῐῶν tôn summetriôn
Dative	τῇ σῠμμετρῐ́ᾳ têi summetríāi	τοῖν σῠμμετρῐ́αιν toîn summetríain	ταῖς σῠμμετρῐ́αις taîs summetríais
Accusative	τὴν σῠμμετρῐ́ᾱν tḕn summetríān	τὼ σῠμμετρῐ́ᾱ tṑ summetríā	τᾱ̀ς σῠμμετρῐ́ᾱς tā̀s summetríās
Vocative	σῠμμετρῐ́ᾱ summetríā	σῠμμετρῐ́ᾱ summetríā	σῠμμετρῐ́αι summetríai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.