συγκινητικός

Greek

Etymology

From Koine Greek συγκινητικός (sunkinētikós), from συν- (sun-, “with”) + κινέω (kinéo, “to move”) + -τικός (-tikós, “-ing, -tic”).

Pronunciation
  • IPA(key): /siŋɟinitiˈkos/
  • Hyphenation: συ‧γκι‧νη‧τι‧κός
  • Homophone: συγκινητικώς (sygkinitikós)

Adjective

συγκινητικός • (sygkinitikós) m (feminine συγκινητική, neuter συγκινητικό)

  1. moving, touching (emotionally affecting)
    Αυτό το τραγούδι είναι πολύ συγκινητικό. ― Aftó to tragoúdi eínai polý sygkinitikó. ― That song is very moving.
    Το συγκινητικό θέαμα των συγγενών στην κηδεία. ― To sygkinitikó théama ton syngenón stin kideía. ― The moving sight of relatives at the funeral.

Declension
declension of συγκινητικός
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative συγκινητικός συγκινητική συγκινητικό συγκινητικοί συγκινητικές συγκινητικά
genitive συγκινητικού συγκινητικής συγκινητικού συγκινητικών συγκινητικών συγκινητικών
accusative συγκινητικό συγκινητική συγκινητικό συγκινητικούς συγκινητικές συγκινητικά
vocative συγκινητικέ συγκινητική συγκινητικό συγκινητικοί συγκινητικές συγκινητικά
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο συγκινητικός, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο συγκινητικός (o pio sygkinitikós), etc.)

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.