συγγραφοδιαθήκη

Ancient Greek

Etymology

From σύν (sún), γραφή (graphḗ), διά (diá) and -θήκη (-thḗkē, “case, box”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.ɡra.pʰo.di.a.tʰɛ̌ː.kɛː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.ɡra.pʰo.di.aˈtʰe.ke/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.ɡra.ɸo.ði.aˈθi.ki/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.ɡra.fo.ði.aˈθi.ci/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.ɡra.fo.ði.aˈθi.ci/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels υ, α, ι and α by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Noun

συγγραφοδιαθήκη • (sungraphodiathḗkē) f (genitive συγγραφοδιαθήκης); first declension

A contract with marriage settlement

Inflection

First declension of ἡ συγγραφοδιαθήκη; τῆς συγγραφοδιαθήκης (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ συγγραφοδιαθήκη hē sungraphodiathḗkē	τὼ συγγραφοδιαθήκᾱ tṑ sungraphodiathḗkā	αἱ συγγραφοδιαθῆκαι hai sungraphodiathêkai
Genitive	τῆς συγγραφοδιαθήκης tês sungraphodiathḗkēs	τοῖν συγγραφοδιαθήκαιν toîn sungraphodiathḗkain	τῶν συγγραφοδιαθηκῶν tôn sungraphodiathēkôn
Dative	τῇ συγγραφοδιαθήκῃ têi sungraphodiathḗkēi	τοῖν συγγραφοδιαθήκαιν toîn sungraphodiathḗkain	ταῖς συγγραφοδιαθήκαις taîs sungraphodiathḗkais
Accusative	τὴν συγγραφοδιαθήκην tḕn sungraphodiathḗkēn	τὼ συγγραφοδιαθήκᾱ tṑ sungraphodiathḗkā	τᾱ̀ς συγγραφοδιαθήκᾱς tā̀s sungraphodiathḗkās
Vocative	συγγραφοδιαθήκη sungraphodiathḗkē	συγγραφοδιαθήκᾱ sungraphodiathḗkā	συγγραφοδιαθῆκαι sungraphodiathêkai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

συγγραφοδιαθήκη in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.