στοιχειακός

Ancient Greek

Etymology

στοιχεῖον (stoikheîon, “a simple sound of the voice, as the first element of language”) +‎ -ᾰκός (-akós)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /stoi̯.kʰeː.a.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sty.kʰi.aˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sty.xi.aˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sty.çi.aˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sti.çi.aˈkos/

Adjective

στοιχειᾰκός • (stoikheiakós) m (feminine στοιχειᾰκή, neuter στοιχειᾰκόν); first/second declension

literal, alphabetic
- 1115 – 1195, Eustathius of Thessalonica, Collected Works 35.24

Declension

First and second declension of στοιχειᾰκός; στοιχειᾰκή; στοιχειᾰκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	στοιχειᾰκός stoikheiakós	στοιχειᾰκή stoikheiakḗ	στοιχειᾰκόν stoikheiakón	στοιχειᾰκώ stoikheiakṓ	στοιχειᾰκᾱ́ stoikheiakā́	στοιχειᾰκώ stoikheiakṓ	στοιχειᾰκοί stoikheiakoí	στοιχειᾰκαί stoikheiakaí	στοιχειᾰκᾰ́ stoikheiaká
Genitive	στοιχειᾰκοῦ stoikheiakoû	στοιχειᾰκῆς stoikheiakês	στοιχειᾰκοῦ stoikheiakoû	στοιχειᾰκοῖν stoikheiakoîn	στοιχειᾰκαῖν stoikheiakaîn	στοιχειᾰκοῖν stoikheiakoîn	στοιχειᾰκῶν stoikheiakôn	στοιχειᾰκῶν stoikheiakôn	στοιχειᾰκῶν stoikheiakôn
Dative	στοιχειᾰκῷ stoikheiakôi	στοιχειᾰκῇ stoikheiakêi	στοιχειᾰκῷ stoikheiakôi	στοιχειᾰκοῖν stoikheiakoîn	στοιχειᾰκαῖν stoikheiakaîn	στοιχειᾰκοῖν stoikheiakoîn	στοιχειᾰκοῖς stoikheiakoîs	στοιχειᾰκαῖς stoikheiakaîs	στοιχειᾰκοῖς stoikheiakoîs
Accusative	στοιχειᾰκόν stoikheiakón	στοιχειᾰκήν stoikheiakḗn	στοιχειᾰκόν stoikheiakón	στοιχειᾰκώ stoikheiakṓ	στοιχειᾰκᾱ́ stoikheiakā́	στοιχειᾰκώ stoikheiakṓ	στοιχειᾰκούς stoikheiakoús	στοιχειᾰκᾱ́ς stoikheiakā́s	στοιχειᾰκᾰ́ stoikheiaká
Vocative	στοιχειᾰκέ stoikheiaké	στοιχειᾰκή stoikheiakḗ	στοιχειᾰκόν stoikheiakón	στοιχειᾰκώ stoikheiakṓ	στοιχειᾰκᾱ́ stoikheiakā́	στοιχειᾰκώ stoikheiakṓ	στοιχειᾰκοί stoikheiakoí	στοιχειᾰκαί stoikheiakaí	στοιχειᾰκᾰ́ stoikheiaká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	στοιχειᾰκῶς stoikheiakôs			στοιχειᾰκώτερος stoikheiakṓteros			στοιχειᾰκώτᾰτος stoikheiakṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

στοιχειᾰκῶς (stoikheiakôs)

References

στοιχειακός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
«στοιχειᾰκός» on page 1,432/2 of Liddell & Scott’s Greek–English Lexicon (8th ed., 1897), Oxford: At the Clarendon Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.