στεναγμός

Greek

Etymology

From Ancient Greek στεναγμός (stenagmós), from στένω (sténō).

Pronunciation

IPA^(key): /stenaˈɣmos/
Hyphenation: στε‧να‧γμός

Noun

στεναγμός • (stenagmós) m (plural στεναγμοί)

sigh, groan (low sound uttered in pain or grief)
- 1964, Lefteris Papadopoulos/Stavros Xarchakos, Άπονη Ζωή:
  Μας γέννησες φτωχούς
  με την καρδιά πικρή
  γεμάτη στεναγμούς.
  You gave birth to us poor,
  With a bitter heart
  Full of sighs.
(figuratively) lament

Declension

declension of στεναγμός

	singular	plural
nominative	στεναγμός •	στεναγμοί •
genitive	στεναγμού •	στεναγμών •
accusative	στεναγμό •	στεναγμούς •
vocative	στεναγμέ •	στεναγμοί •

Synonyms

(lament): θρήνος m (thrínos)

Derived terms

αναστεναγμός m (anastenagmós)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.