στέφω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *stegʷʰ-. [1]

Pronunciation
 

Verb

στέφω • (stéphō)

  1. I put around
    • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 18.205:
      ἀμφὶ δέ οἱ κεφαλῇ νέφος ἔστεφε δῖα θεάων χρύσεον
      amphì dé hoi kephalêi néphos éstephe dîa theáōn khrúseon
      and around his head the fair goddess set thick a golden cloud
    • 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 50:
      μνημεῖά... πρὸς ἅρμ᾽ Ἀδράστου χερσὶν ἔστεφον
      mnēmeîá... pròs hárm᾽ Adrástou khersìn éstephon
      they hung remembrances of themselves around Andrastus' chariot
  2. I encircle, crown, wreath, garland
    • 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Works and Days 75:
      Ὧραι καλλίκομοι στέφον ἄνθεσιν εἰαρινοῖσιν
      Hôrai kallíkomoi stéphon ánthesin eiarinoîsin
      the rich-haired Hours crowned [her] with spring flowers
    • 405 BCE, Euripides, The Bacchae 313:
      τὸν θεὸν δ᾽ ἐς γῆν δέχου καὶ σπένδε καὶ βάκχευε καὶ στέφου κάρα.
      tòn theòn d᾽ es gên dékhou kaì spénde kaì bákkheue kaì stéphou kára.
      Receive the god into your land, pour libations to him, celebrate the Bacchic rites, and garland your head.
    1. I honour with libations
      • 442 BCE, Sophocles, Antigone 431:
        χοαῖσι τρισπόνδοισι τὸν νέκυν στέφει
        khoaîsi trispóndoisi tòn nékun stéphei
        she honoured the dead with thrice-poured libations

Inflection
   Present: στέφω, στέφομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στέφω στέφεις στέφει στέφετον στέφετον στέφομεν στέφετε στέφουσῐ(ν)
subjunctive στέφω στέφῃς στέφῃ στέφητον στέφητον στέφωμεν στέφητε στέφωσῐ(ν)
optative στέφοιμῐ στέφοις στέφοι στέφοιτον στεφοίτην στέφοιμεν στέφοιτε στέφοιεν
imperative   στέφε στεφέτω στέφετον στεφέτων   στέφετε στεφόντων
middle/
passive		 indicative στέφομαι στέφῃ,
στέφει		 στέφεται στέφεσθον στέφεσθον στεφόμεθᾰ στέφεσθε στέφονται
subjunctive στέφωμαι στέφῃ στέφηται στέφησθον στέφησθον στεφώμεθᾰ στέφησθε στέφωνται
optative στεφοίμην στέφοιο στέφοιτο στέφοισθον στεφοίσθην στεφοίμεθᾰ στέφοισθε στέφοιντο
imperative   στέφου στεφέσθω στέφεσθον στεφέσθων   στέφεσθε στεφέσθων
active middle/passive
infinitive στέφειν στέφεσθαι
participle m στέφων στεφόμενος
f στέφουσᾰ στεφομένη
n στέφον στεφόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔστεφον, ἐστεφόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔστεφον ἔστεφες ἔστεφε(ν) ἐστέφετον ἐστεφέτην ἐστέφομεν ἐστέφετε ἔστεφον
middle/
passive		 indicative ἐστεφόμην ἐστέφου ἐστέφετο ἐστέφεσθον ἐστεφέσθην ἐστεφόμεθᾰ ἐστέφεσθε ἐστέφοντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: στέφον, στεφόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στέφον στέφες στέφε(ν) στέφετον στεφέτην στέφομεν στέφετε στέφον
middle/
passive		 indicative στεφόμην στέφου στέφετο στέφεσθον στεφέσθην στεφόμεθᾰ στέφεσθε στέφοντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στέψω, στέψομαι, στεφθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στέψω στέψεις στέψει στέψετον στέψετον στέψομεν στέψετε στέψουσῐ(ν)
optative στέψοιμῐ στέψοις στέψοι στέψοιτον στεψοίτην στέψοιμεν στέψοιτε στέψοιεν
middle indicative στέψομαι στέψῃ,
στέψει		 στέψεται στέψεσθον στέψεσθον στεψόμεθᾰ στέψεσθε στέψονται
optative στεψοίμην στέψοιο στέψοιτο στέψοισθον στεψοίσθην στεψοίμεθᾰ στέψοισθε στέψοιντο
passive indicative στεφθήσομαι στεφθήσῃ στεφθήσεται στεφθήσεσθον στεφθήσεσθον στεφθησόμεθᾰ στεφθήσεσθε στεφθήσονται
optative στεφθησοίμην στεφθήσοιο στεφθήσοιτο στεφθήσοισθον στεφθησοίσθην στεφθησοίμεθᾰ στεφθήσοισθε στεφθήσοιντο
active middle passive
infinitive στέψειν στέψεσθαι στεφθήσεσθαι
participle m στέψων στεψόμενος στεφθησόμενος
f στέψουσᾰ στεψομένη στεφθησομένη
n στέψον στεψόμενον στεφθησόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐστεψᾰ́μην, ἐστέφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐστεψᾰ́μην ἐστέψω ἐστέψᾰτο ἐστέψᾰσθον ἐστεψᾰ́σθην ἐστεψᾰ́μεθᾰ ἐστέψᾰσθε ἐστέψᾰντο
subjunctive στέψωμαι στέψῃ στέψηται στέψησθον στέψησθον στεψώμεθᾰ στέψησθε στέψωνται
optative στεψαίμην στέψαιο στέψαιτο στέψαισθον στεψαίσθην στεψαίμεθᾰ στέψαισθε στέψαιντο
imperative   στέψαι στεψᾰ́σθω στέψᾰσθον στεψᾰ́σθων   στέψᾰσθε στεψᾰ́σθων
passive indicative ἐστέφθην ἐστέφθης ἐστέφθη ἐστέφθητον ἐστεφθήτην ἐστέφθημεν ἐστέφθητε ἐστέφθησᾰν
subjunctive στεφθῶ στεφθῇς στεφθῇ στεφθῆτον στεφθῆτον στεφθῶμεν στεφθῆτε στεφθῶσῐ(ν)
optative στεφθείην στεφθείης στεφθείη στεφθεῖτον,
στεφθείητον		 στεφθείτην,
στεφθειήτην		 στεφθεῖμεν,
στεφθείημεν		 στεφθεῖτε,
στεφθείητε		 στεφθεῖεν,
στεφθείησᾰν
imperative   στέφθητῐ στεφθήτω στέφθητον στεφθήτων   στέφθητε στεφθέντων
middle passive
infinitive στέψᾰσθαι στεφθῆναι
participle m στεψᾰ́μενος στεφθείς
f στεψᾰμένη στεφθεῖσᾰ
n στεψᾰ́μενον στεφθέν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἔστεμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἔστεμμαι ἔστεψαι ἔστεπται ἔστεφθον ἔστεφθον ἐστέμμεθᾰ ἔστεφθε ἐστέφᾰται
subjunctive ἐστεμμένος ὦ ἐστεμμένος ᾖς ἐστεμμένος ᾖ ἐστεμμένω ἦτον ἐστεμμένω ἦτον ἐστεμμένοι ὦμεν ἐστεμμένοι ἦτε ἐστεμμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐστεμμένος εἴην ἐστεμμένος εἴης ἐστεμμένος εἴη ἐστεμμένοι εἴητον/εἶτον ἐστεμμένω εἰήτην/εἴτην ἐστεμμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐστεμμένοι εἴητε/εἶτε ἐστεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἔστεψο ἐστέφθω ἔστεφθον ἐστέφθων   ἔστεφθε ἐστέφθων
middle/passive
infinitive ἐστέφθαι
participle m ἐστεμμένος
f ἐστεμμένη
n ἐστεμμένον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms
  • στέπτω (stéptō)

Derived terms
  • ἀκανθοστεφής (akanthostephḗs)
  • ᾰ̔λῐστεφής (halistephḗs)
  • ᾰ̓μφῐστεφής (amphistephḗs)
  • ᾰ̓νᾰστέφω (anastéphō)
  • ᾰ̓στεφής (astephḗs)
  • δῐστεφής (distephḗs)
  • ἐκστέφω (ekstéphō)
  • ἐπῐστέφής (epistéphḗs)
  • ἐπῐστεφω (epistephō)
  • εὐστεφής (eustephḗs)
  • ἰχθῠστεφής (ikhthustephḗs)
  • κᾰλᾰμοστεφής (kalamostephḗs)
  • κᾰτᾰστεφής (katastephḗs)
  • κᾰτᾰστέφω (katastéphō)
  • κισσοστεφής (kissostephḗs)
  • λευκοστεφής (leukostephḗs)
  • νεοστεφής (neostephḗs)
  • περιστεφής (peristephḗs)
  • περιστέφω (peristéphō)
  • πολῠστεφής (polustephḗs)
  • πῠριστεφής (puristephḗs)
  • ῥοδοστεφής (rhodostephḗs)
  • στέμμᾰ (stémma)
  • στεπτήρῐος (steptḗrios)
  • στεπτῐκός (steptikós)
  • στεπτός (steptós)
  • στεφᾰ́νη (stephánē)
  • στέφᾰνος (stéphanos)
  • στέφος (stéphos)
  • στέψῐς (stépsis)
  • σῠστέφομαι (sustéphomai)
  • χρῡσοστεφής (khrūsostephḗs)

References
  1. Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, page 1403

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.