σμερδνός

Ancient Greek

Alternative forms

σμερδαλέος (smerdaléos)

Etymology

From Proto-Indo-European *(s)merd- (“to bite, sting”), cognate with Old English smeortan (English smart), Sanskrit मर्दति (mardati, “press, crush, destroy”), and Latin mordeō.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /zmer.dnós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /zmɛrˈdnos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /zmerˈðnos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /zmerˈðnos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /zmerˈðnos/

Adjective

σμερδνός • (smerdnós) m (feminine σμερδνή, neuter σμερδνόν); first/second declension

terrible, dreadful

Inflection

First and second declension of σμερδνός; σμερδνή; σμερδνόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σμερδνός smerdnós	σμερδνή smerdnḗ	σμερδνόν smerdnón	σμερδνώ smerdnṓ	σμερδνᾱ́ smerdnā́	σμερδνώ smerdnṓ	σμερδνοί smerdnoí	σμερδναί smerdnaí	σμερδνᾰ́ smerdná
Genitive	σμερδνοῦ smerdnoû	σμερδνῆς smerdnês	σμερδνοῦ smerdnoû	σμερδνοῖν smerdnoîn	σμερδναῖν smerdnaîn	σμερδνοῖν smerdnoîn	σμερδνῶν smerdnôn	σμερδνῶν smerdnôn	σμερδνῶν smerdnôn
Dative	σμερδνῷ smerdnôi	σμερδνῇ smerdnêi	σμερδνῷ smerdnôi	σμερδνοῖν smerdnoîn	σμερδναῖν smerdnaîn	σμερδνοῖν smerdnoîn	σμερδνοῖς smerdnoîs	σμερδναῖς smerdnaîs	σμερδνοῖς smerdnoîs
Accusative	σμερδνόν smerdnón	σμερδνήν smerdnḗn	σμερδνόν smerdnón	σμερδνώ smerdnṓ	σμερδνᾱ́ smerdnā́	σμερδνώ smerdnṓ	σμερδνούς smerdnoús	σμερδνᾱ́ς smerdnā́s	σμερδνᾰ́ smerdná
Vocative	σμερδνέ smerdné	σμερδνή smerdnḗ	σμερδνόν smerdnón	σμερδνώ smerdnṓ	σμερδνᾱ́ smerdnā́	σμερδνώ smerdnṓ	σμερδνοί smerdnoí	σμερδναί smerdnaí	σμερδνᾰ́ smerdná
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σμερδνῶς smerdnôs			σμερδνότερος smerdnóteros			σμερδνότᾰτος smerdnótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.