σκεπτικός

Ancient Greek

Etymology

From σκέπτομαι (sképtomai, “to consider”) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /skep.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skɛp.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /skep.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /scep.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /scep.tiˈkos/

Adjective

σκεπτῐκός • (skeptikós) m (feminine σκεπτῐκή, neuter σκεπτῐκόν); first/second declension

thoughtful, inquiring
(philosophy, in the plural, substantive) a sceptic, a member of the school of thought founded by Pyrrho of Elis

Declension

First and second declension of σκεπτῐκός; σκεπτῐκή; σκεπτῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σκεπτῐκός skeptikós	σκεπτῐκή skeptikḗ	σκεπτῐκόν skeptikón	σκεπτῐκώ skeptikṓ	σκεπτῐκᾱ́ skeptikā́	σκεπτῐκώ skeptikṓ	σκεπτῐκοί skeptikoí	σκεπτῐκαί skeptikaí	σκεπτῐκᾰ́ skeptiká
Genitive	σκεπτῐκοῦ skeptikoû	σκεπτῐκῆς skeptikês	σκεπτῐκοῦ skeptikoû	σκεπτῐκοῖν skeptikoîn	σκεπτῐκαῖν skeptikaîn	σκεπτῐκοῖν skeptikoîn	σκεπτῐκῶν skeptikôn	σκεπτῐκῶν skeptikôn	σκεπτῐκῶν skeptikôn
Dative	σκεπτῐκῷ skeptikôi	σκεπτῐκῇ skeptikêi	σκεπτῐκῷ skeptikôi	σκεπτῐκοῖν skeptikoîn	σκεπτῐκαῖν skeptikaîn	σκεπτῐκοῖν skeptikoîn	σκεπτῐκοῖς skeptikoîs	σκεπτῐκαῖς skeptikaîs	σκεπτῐκοῖς skeptikoîs
Accusative	σκεπτῐκόν skeptikón	σκεπτῐκήν skeptikḗn	σκεπτῐκόν skeptikón	σκεπτῐκώ skeptikṓ	σκεπτῐκᾱ́ skeptikā́	σκεπτῐκώ skeptikṓ	σκεπτῐκούς skeptikoús	σκεπτῐκᾱ́ς skeptikā́s	σκεπτῐκᾰ́ skeptiká
Vocative	σκεπτῐκέ skeptiké	σκεπτῐκή skeptikḗ	σκεπτῐκόν skeptikón	σκεπτῐκώ skeptikṓ	σκεπτῐκᾱ́ skeptikā́	σκεπτῐκώ skeptikṓ	σκεπτῐκοί skeptikoí	σκεπτῐκαί skeptikaí	σκεπτῐκᾰ́ skeptiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σκεπτῐκῶς skeptikôs			σκεπτῐκώτερος skeptikṓteros			σκεπτῐκώτᾰτος skeptikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: σκεπτικός (skeptikós)
→ Latin: *scepticus, only attested in the plural scepticī
→ Arabic: شبطيقي‎ (shabṭīqī)

Greek

Alternative forms

σκεφτικός (skeftikós)

Etymology

From Ancient Greek σκεπτικός (skeptikós).

Adjective

σκεπτικός • (skeptikós) m (feminine σκεπτική, neuter σκεπτικό)

contemplative, meditative, thoughtful

Declension

declension of σκεπτικός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σκεπτικός	σκεπτική	σκεπτικό	σκεπτικοί	σκεπτικές	σκεπτικά
genitive	σκεπτικού	σκεπτικής	σκεπτικού	σκεπτικών	σκεπτικών	σκεπτικών
accusative	σκεπτικό	σκεπτική	σκεπτικό	σκεπτικούς	σκεπτικές	σκεπτικά
vocative	σκεπτικέ	σκεπτική	σκεπτικό	σκεπτικοί	σκεπτικές	σκεπτικά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο σκεπτικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο σκεπτικός (o pio skeptikós), etc.)

σκεπτικός

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Descendants

Further reading

Greek

Alternative forms

Etymology

Adjective

Declension

See also