σελίνινος

Ancient Greek

Etymology

From σέλῑνον (sélīnon, “celery”) +‎ -ῐνος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /se.lǐː.ni.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sɛˈli.ni.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /seˈli.ni.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /seˈli.ni.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /seˈli.ni.nos/

Adjective

σελῑ́νῐνος • (selī́ninos) m (feminine σελῑνῐ́νη, neuter σελῑ́νῐνον); first/second declension

made of celery

Inflection

First and second declension of σελῑ́νῐνος; σελῑνῐ́νη; σελῑ́νῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σελῑ́νῐνος selī́ninos	σελῑνῐ́νη selīnínē	σελῑ́νῐνον selī́ninon	σελῑνῐ́νω selīnínō	σελῑνῐ́νᾱ selīnínā	σελῑνῐ́νω selīnínō	σελῑ́νῐνοι selī́ninoi	σελῑ́νῐναι selī́ninai	σελῑ́νῐνᾰ selī́nina
Genitive	σελῑνῐ́νου selīnínou	σελῑνῐ́νης selīnínēs	σελῑνῐ́νου selīnínou	σελῑνῐ́νοιν selīnínoin	σελῑνῐ́ναιν selīnínain	σελῑνῐ́νοιν selīnínoin	σελῑνῐ́νων selīnínōn	σελῑνῐ́νων selīnínōn	σελῑνῐ́νων selīnínōn
Dative	σελῑνῐ́νῳ selīnínōi	σελῑνῐ́νῃ selīnínēi	σελῑνῐ́νῳ selīnínōi	σελῑνῐ́νοιν selīnínoin	σελῑνῐ́ναιν selīnínain	σελῑνῐ́νοιν selīnínoin	σελῑνῐ́νοις selīnínois	σελῑνῐ́ναις selīnínais	σελῑνῐ́νοις selīnínois
Accusative	σελῑ́νῐνον selī́ninon	σελῑνῐ́νην selīnínēn	σελῑ́νῐνον selī́ninon	σελῑνῐ́νω selīnínō	σελῑνῐ́νᾱ selīnínā	σελῑνῐ́νω selīnínō	σελῑνῐ́νους selīnínous	σελῑνῐ́νᾱς selīnínās	σελῑ́νῐνᾰ selī́nina
Vocative	σελῑ́νῐνε selī́nine	σελῑνῐ́νη selīnínē	σελῑ́νῐνον selī́ninon	σελῑνῐ́νω selīnínō	σελῑνῐ́νᾱ selīnínā	σελῑνῐ́νω selīnínō	σελῑ́νῐνοι selī́ninoi	σελῑ́νῐναι selī́ninai	σελῑ́νῐνᾰ selī́nina
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σελῑνῐ́νως selīnínōs			σελῑνῐνώτερος selīninṓteros			σελῑνῐνώτᾰτος selīninṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

σελίνινος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
σελίνινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.