πρωταθλητής

Greek

Etymology

From Byzantine Greek πρωτοαθλητής (prōtoathlētḗs), equivalent to πρωτ- (prot-, “first”) +‎ αθλητής (athlitís, “athlete”). First attested 1839.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɾotaθliˈtis/
  • Hyphenation: πρω‧τα‧θλη‧τής

Noun

πρωταθλητής • (protathlitís) m (plural πρωταθλητές, feminine πρωταθλήτρια)

  1. (usually male) champion

Declension
declension of πρωταθλητής
singular plural
nominative πρωταθλητής • πρωταθλητές •
genitive πρωταθλητή • πρωταθλητών •
accusative πρωταθλητή • πρωταθλητές •
vocative πρωταθλητή • πρωταθλητές •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.