προσφωνέω

Ancient Greek

Etymology

προσ- (pros-) +‎ φωνέω (phōnéō)

Pronunciation
 

Verb

προσφωνέω • (prosphōnéō)

  1. to speak to, address; to accost
    Synonym: προσαγορεύω (prosagoreúō)

Conjugation
   Present: προσφωνέω, προσφωνέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσφωνέω προσφωνέεις προσφωνέει προσφωνέετον προσφωνέετον προσφωνέομεν προσφωνέετε προσφωνέουσῐ(ν)
subjunctive προσφωνέω προσφωνέῃς προσφωνέῃ προσφωνέητον προσφωνέητον προσφωνέωμεν προσφωνέητε προσφωνέωσῐ(ν)
optative προσφωνέοιμῐ προσφωνέοις προσφωνέοι προσφωνέοιτον προσφωνεοίτην προσφωνέοιμεν προσφωνέοιτε προσφωνέοιεν
imperative   προσφώνεε προσφωνεέτω προσφωνέετον προσφωνεέτων   προσφωνέετε προσφωνεόντων
middle/
passive		 indicative προσφωνέομαι προσφωνέῃ,
προσφωνέει		 προσφωνέεται προσφωνέεσθον προσφωνέεσθον προσφωνεόμεθᾰ προσφωνέεσθε προσφωνέονται
subjunctive προσφωνέωμαι προσφωνέῃ προσφωνέηται προσφωνέησθον προσφωνέησθον προσφωνεώμεθᾰ προσφωνέησθε προσφωνέωνται
optative προσφωνεοίμην προσφωνέοιο προσφωνέοιτο προσφωνέοισθον προσφωνεοίσθην προσφωνεοίμεθᾰ προσφωνέοισθε προσφωνέοιντο
imperative   προσφωνέου προσφωνεέσθω προσφωνέεσθον προσφωνεέσθων   προσφωνέεσθε προσφωνεέσθων
active middle/passive
infinitive προσφωνέειν προσφωνέεσθαι
participle m προσφωνέων προσφωνεόμενος
f προσφωνέουσᾰ προσφωνεομένη
n προσφωνέον προσφωνεόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: προσφωνῶ, προσφωνοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσφωνῶ προσφωνεῖς προσφωνεῖ προσφωνεῖτον προσφωνεῖτον προσφωνοῦμεν προσφωνεῖτε προσφωνοῦσῐ(ν)
subjunctive προσφωνῶ προσφωνῇς προσφωνῇ προσφωνῆτον προσφωνῆτον προσφωνῶμεν προσφωνῆτε προσφωνῶσῐ(ν)
optative προσφωνοίην,
προσφωνοῖμῐ		 προσφωνοίης,
προσφωνοῖς		 προσφωνοίη,
προσφωνοῖ		 προσφωνοῖτον,
προσφωνοίητον		 προσφωνοίτην,
προσφωνοιήτην		 προσφωνοῖμεν,
προσφωνοίημεν		 προσφωνοῖτε,
προσφωνοίητε		 προσφωνοῖεν,
προσφωνοίησᾰν
imperative   προσφώνει προσφωνείτω προσφωνεῖτον προσφωνείτων   προσφωνεῖτε προσφωνούντων
middle/
passive		 indicative προσφωνοῦμαι προσφωνεῖ,
προσφωνῇ		 προσφωνεῖται προσφωνεῖσθον προσφωνεῖσθον προσφωνούμεθᾰ προσφωνεῖσθε προσφωνοῦνται
subjunctive προσφωνῶμαι προσφωνῇ προσφωνῆται προσφωνῆσθον προσφωνῆσθον προσφωνώμεθᾰ προσφωνῆσθε προσφωνῶνται
optative προσφωνοίμην προσφωνοῖο προσφωνοῖτο προσφωνοῖσθον προσφωνοίσθην προσφωνοίμεθᾰ προσφωνοῖσθε προσφωνοῖντο
imperative   προσφωνοῦ προσφωνείσθω προσφωνεῖσθον προσφωνείσθων   προσφωνεῖσθε προσφωνείσθων
active middle/passive
infinitive προσφωνεῖν προσφωνεῖσθαι
participle m προσφωνῶν προσφωνούμενος
f προσφωνοῦσᾰ προσφωνουμένη
n προσφωνοῦν προσφωνούμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσεφώνεον, προσεφωνεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσεφώνεον προσεφώνεες προσεφώνεε(ν) προσεφωνέετον προσεφωνεέτην προσεφωνέομεν προσεφωνέετε προσεφώνεον
middle/
passive		 indicative προσεφωνεόμην προσεφωνέου προσεφωνέετο προσεφωνέεσθον προσεφωνεέσθην προσεφωνεόμεθᾰ προσεφωνέεσθε προσεφωνέοντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσεφώνουν, προσεφωνούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσεφώνουν προσεφώνεις προσεφώνει προσεφωνεῖτον προσεφωνείτην προσεφωνοῦμεν προσεφωνεῖτε προσεφώνουν
middle/
passive		 indicative προσεφωνούμην προσεφωνοῦ προσεφωνεῖτο προσεφωνεῖσθον προσεφωνείσθην προσεφωνούμεθᾰ προσεφωνεῖσθε προσεφωνοῦντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσερέω, προσερέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσερέω προσερέεις προσερέει προσερέετον προσερέετον προσερέομεν προσερέετε προσερέουσῐ(ν)
optative προσερέοιμῐ προσερέοις προσερέοι προσερέοιτον προσερεοίτην προσερέοιμεν προσερέοιτε προσερέοιεν
middle indicative προσερέομαι προσερέῃ,
προσερέει		 προσερέεται προσερέεσθον προσερέεσθον προσερεόμεθᾰ προσερέεσθε προσερέονται
optative προσερεοίμην προσερέοιο προσερέοιτο προσερέοισθον προσερεοίσθην προσερεοίμεθᾰ προσερέοισθε προσερέοιντο
active middle
infinitive προσερέειν προσερέεσθαι
participle m προσερέων προσερεόμενος
f προσερέουσᾰ προσερεομένη
n προσερέον προσερεόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσερῶ, προσεροῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσερῶ προσερεῖς προσερεῖ προσερεῖτον προσερεῖτον προσεροῦμεν προσερεῖτε προσεροῦσῐ(ν)
optative προσεροίην,
προσεροῖμῐ		 προσεροίης,
προσεροῖς		 προσεροίη,
προσεροῖ		 προσεροῖτον,
προσεροίητον		 προσεροίτην,
προσεροιήτην		 προσεροῖμεν,
προσεροίημεν		 προσεροῖτε,
προσεροίητε		 προσεροῖεν,
προσεροίησᾰν
middle indicative προσεροῦμαι προσερῇ προσερεῖται προσερεῖσθον προσερεῖσθον προσερούμεθᾰ προσερεῖσθε προσεροῦνται
optative προσεροίμην προσεροῖο προσεροῖτο προσεροῖσθον προσεροίσθην προσεροίμεθᾰ προσεροῖσθε προσεροῖντο
active middle
infinitive προσερεῖν προσερεῖσθαι
participle m προσερῶν προσερούμενος
f προσεροῦσᾰ προσερουμένη
n προσεροῦν προσερούμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσεῖπον, προσειπόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσεῖπον προσεῖπες προσεῖπε(ν) προσείπετον προσειπέτην προσείπομεν προσείπετε προσεῖπον
subjunctive προσείπω προσείπῃς προσείπῃ προσείπητον προσείπητον προσείπωμεν προσείπητε προσείπωσῐ(ν)
optative προσείποιμῐ προσείποις προσείποι προσείποιτον προσειποίτην προσείποιμεν προσείποιτε προσείποιεν
imperative   προσειπέ προσειπέτω προσείπετον προσειπέτων   προσείπετε προσειπόντων
middle indicative προσειπόμην προσείπου προσείπετο προσείπεσθον προσειπέσθην προσειπόμεθᾰ προσείπεσθε προσείποντο
subjunctive προσείπωμαι προσείπῃ προσείπηται προσείπησθον προσείπησθον προσειπώμεθᾰ προσείπησθε προσείπωνται
optative προσειποίμην προσείποιο προσείποιτο προσείποισθον προσειποίσθην προσειποίμεθᾰ προσείποισθε προσείποιντο
imperative   προσειποῦ προσειπέσθω προσείπεσθον προσειπέσθων   προσείπεσθε προσειπέσθων
active middle
infinitive προσειπεῖν προσειπέσθαι
participle m προσειπών προσειπόμενος
f προσειποῦσᾰ προσειπομένη
n προσειπόν προσειπόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσέειπον, προσεειπόμην (Epic, Lyric)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσέειπον προσέειπες προσέειπε(ν) προσεείπετον προσεειπέτην προσεείπομεν προσεείπετε προσέειπον
subjunctive προσείπω προσείπῃς προσείπῃ προσείπητον προσείπητον προσείπωμεν προσείπητε προσείπωσῐ(ν)
optative προσείποιμῐ προσείποις προσείποι προσείποιτον προσειποίτην προσείποιμεν προσείποιτε προσείποιεν
imperative   πρόσειπε προσειπέτω προσείπετον προσειπέτων   προσείπετε προσειπόντων
middle indicative προσεειπόμην προσεείπου προσεείπετο προσεείπεσθον προσεειπέσθην προσεειπόμεθᾰ προσεείπεσθε προσεείποντο
subjunctive προσείπωμαι προσείπῃ προσείπηται προσείπησθον προσείπησθον προσειπώμεθᾰ προσείπησθε προσείπωνται
optative προσειποίμην προσείποιο προσείποιτο προσείποισθον προσειποίσθην προσειποίμεθᾰ προσείποισθε προσείποιντο
imperative   προσειποῦ προσειπέσθω προσείπεσθον προσειπέσθων   προσείπεσθε προσειπέσθων
active middle
infinitive προσειπεῖν προσειπέσθαι
participle m προσειπών προσειπόμενος
f προσειποῦσᾰ προσειπομένη
n προσειπόν προσειπόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσεῖπᾰ, προσειπᾰ́μην (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσεῖπᾰ προσεῖπᾰς προσεῖπε(ν) προσείπᾰτον προσειπᾰ́την προσείπᾰμεν προσείπᾰτε προσεῖπᾰν
subjunctive προσείπω προσείπῃς προσείπῃ προσείπητον προσείπητον προσείπωμεν προσείπητε προσείπωσῐ(ν)
optative προσείπαιμῐ προσείπειᾰς,
προσείπαις		 προσείπειε(ν),
προσείπαι		 προσείπαιτον προσειπαίτην προσείπαιμεν προσείπαιτε προσείπειᾰν,
προσείπαιεν
imperative   πρόσειπον προσειπᾰ́τω προσείπᾰτον προσειπᾰ́των   προσείπᾰτε προσειπᾰ́ντων
middle indicative προσειπᾰ́μην προσείπω προσείπᾰτο προσείπᾰσθον προσειπᾰ́σθην προσειπᾰ́μεθᾰ προσείπᾰσθε προσείπᾰντο
subjunctive προσείπωμαι προσείπῃ προσείπηται προσείπησθον προσείπησθον προσειπώμεθᾰ προσείπησθε προσείπωνται
optative προσειπαίμην προσείπαιο προσείπαιτο προσείπαισθον προσειπαίσθην προσειπαίμεθᾰ προσείπαισθε προσείπαιντο
imperative   πρόσειπαι προσειπᾰ́σθω προσείπᾰσθον προσειπᾰ́σθων   προσείπᾰσθε προσειπᾰ́σθων
active middle
infinitive προσεῖπαι προσείπᾰσθαι
participle m προσείπᾱς προσειπᾰ́μενος
f προσείπᾱσᾰ προσειπᾰμένη
n προσεῖπᾰν προσειπᾰ́μενον
Notes: Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προσείρηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσείρηκᾰ προσείρηκᾰς προσείρηκε(ν) προσειρήκᾰτον προσειρήκᾰτον προσειρήκᾰμεν προσειρήκᾰτε προσειρήκᾱσῐ(ν)
subjunctive προσειρήκω προσειρήκῃς προσειρήκῃ προσειρήκητον προσειρήκητον προσειρήκωμεν προσειρήκητε προσειρήκωσῐ(ν)
optative προσειρήκοιμῐ,
προσειρηκοίην		 προσειρήκοις,
προσειρηκοίης		 προσειρήκοι,
προσειρηκοίη		 προσειρήκοιτον προσειρηκοίτην προσειρήκοιμεν προσειρήκοιτε προσειρήκοιεν
imperative   προσείρηκε προσειρηκέτω προσειρήκετον προσειρηκέτων   προσειρήκετε προσειρηκόντων
active
infinitive προσειρηκέναι
participle m προσειρηκώς
f προσειρηκυῖᾰ
n προσειρηκός
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading
  • προσφωνέω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • προσφωνέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • προσφωνέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.