πορεύω

Ancient Greek

Etymology

From πόρος (póros, “way, bridge”) from πείρω (peírō, “to pierce, pass through”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.rěu̯.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /poˈre.wo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /poˈre.βo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /poˈre.vo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /poˈre.vo/

Verb

πορεύω • (poreúō)

(active) to cause to go, carry, convey
- Pindar, Olympian Ode 1.125
- Pindar, Pythian Ode 11.32
- Sophocles, Philoctetes 516
- Sophocles, Oedipus at Colonus 1476
- Euripides, The Trojan Women 1086
- Euripides, Hecuba 447
- Euripides, Medea 181
- Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.131
- Sophocles, Women of Trachis 559
- Euripides, Alcestis 444
1. (of things) to bring, carry, furnish, bestow, set in motion
  - Sophocles, Oedipus at Colonus 1602
  - Euripides, The Phoenician Women 985
  - Plato, Laws 893D
(in middle or passive) to be driven or carried
- Sophocles, Ajax 1254
- Sophocles, Oedipus at Colonus 845
1. to go, walk, march
  - Plato, Symposium 190D
  - Plato, The Statesman 266C
  - Xenophon, Anabasis 2.2.12
  - Xenophon, Cyropaedia 4.3.13
  - Xenophon, Anabasis 5.3.1
  - Herodotus, Histories 8.107
  - Thucydides, History of the Peloponnesian War 7.29
  - Sophocles, Women of Trachis 392
  - Herodotus, Histories 6.95
  - Xenophon, Anabasis 4.5.10
  - Xenophon, Anabasis 2.2.11
  - Euripides, Ion 1238
  - Xenophon, Anabasis 2.2.12
  - Euripides, Electra 965
  - Euripides, Orestes 1068
2. to walk, i.e. to live
  - Sophocles, Oedipus the King 884
3. (figuratively)
  - Xenophon, Cyropaedia 2.2.24
  - Plato, Laws 812A
  - Xenophon, Memorabilia 4.6.15

Inflection

Present: πορεύω, πορεύομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πορεύω	πορεύεις	πορεύει	πορεύετον	πορεύετον	πορεύομεν	πορεύετε	πορεύουσῐ(ν)
	subjunctive	πορεύω	πορεύῃς	πορεύῃ	πορεύητον	πορεύητον	πορεύωμεν	πορεύητε	πορεύωσῐ(ν)
	optative	πορεύοιμῐ	πορεύοις	πορεύοι	πορεύοιτον	πορευοίτην	πορεύοιμεν	πορεύοιτε	πορεύοιεν
	imperative		πόρευε	πορευέτω	πορεύετον	πορευέτων		πορεύετε	πορευόντων
middle/ passive	indicative	πορεύομαι	πορεύει/ πορεύῃ	πορεύεται	πορεύεσθον	πορεύεσθον	πορευόμεθᾰ	πορεύεσθε	πορεύονται
	subjunctive	πορεύωμαι	πορεύῃ	πορεύηται	πορεύησθον	πορεύησθον	πορευώμεθᾰ	πορεύησθε	πορεύωνται
	optative	πορευοίμην	πορεύοιο	πορεύοιτο	πορεύοισθον	πορευοίσθην	πορευοίμεθᾰ	πορεύοισθε	πορεύοιντο
	imperative		πορεύου	πορευέσθω	πορεύεσθον	πορευέσθων		πορεύεσθε	πορευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πορεύειν				πορεύεσθαι
participle		πορεύων, πορεύουσᾰ, πόρευον				πορευόμενος, πορευομένη, πορευόμενον

Future: πορεύσομαι, πορευθήσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πορεύσομαι	πορεύσει/ πορεύσῃ	πορεύσεται	πορεύσεσθον	πορεύσεσθον	πορευσόμεθᾰ	πορεύσεσθε	πορεύσονται
middle	optative	πορευσοίμην	πορεύσοιο	πορεύσοιτο	πορεύσοισθον	πορευσοίσθην	πορευσοίμεθᾰ	πορεύσοισθε	πορεύσοιντο
passive	indicative	πορευθήσομαι	πορευθήσει/ πορευθήσῃ	πορευθήσεται	πορευθήσεσθον	πορευθήσεσθον	πορευθησόμεθᾰ	πορευθήσεσθε	πορευθήσονται
passive	optative	πορευθησοίμην	πορευθήσοιο	πορευθήσοιτο	πορευθήσοισθον	πορευθησοίσθην	πορευθησοίμεθᾰ	πορευθήσοισθε	πορευθήσοιντο
		middle				passive
infinitive		πορεύσεσθαι				πορευθήσεσθαι
participle		πορευσόμενος, πορευσομένη, πορευσόμενον				πορευθησόμενος, πορευθησομένη, πορευθησόμενον

Aorist: ἐπορευσάμην, ἐπορεύθην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐπορευσάμην	ἐπορεύσω	ἐπορεύσατο	ἐπορεύσασθον	ἐπορευσάσθην	ἐπορευσάμεθα	ἐπορεύσασθε	ἐπορεύσαντο
	subjunctive	πορεύσωμαι	πορεύσῃ	πορεύσηται	πορεύσησθον	πορεύσησθον	πορευσώμεθα	πορεύσησθε	πορεύσωνται
	optative	πορευσαίμην	πορεύσαιο	πορεύσαιτο	πορεύσαισθον	πορευσαίσθην	πορευσαίμεθα	πορεύσαισθε	πορεύσαιντο
	imperative		πόρευσαι	πορευσάσθω	πορεύσασθον	πορευσάσθων		πορεύσασθε	πορευσάσθων
passive	indicative	ἐπορεύθην	ἐπορεύθης	ἐπορεύθη	ἐπορεύθητον	ἐπορευθήτην	ἐπορεύθημεν	ἐπορεύθητε	ἐπορεύθησαν
	subjunctive	πορευθῶ	πορευθῇς	πορευθῇ	πορευθῆτον	πορευθῆτον	πορευθῶμεν	πορευθῆτε	πορευθῶσῐ(ν)
	optative	πορευθείην	πορευθείης	πορευθείη	πορευθεῖτον/ πορευθείητον	πορευθείτην/ πορευθειήτην	πορευθεῖμεν/ πορευθείημεν	πορευθεῖτε/ πορευθείητε	πορευθεῖεν/ πορευθείησαν
	imperative		πορεύθητι	πορευθήτω	πορεύθητον	πορευθήτων		πορεύθητε	πορευθέντων
		middle				passive
infinitive		πορεύσασθαι				πορευθῆναι
participle	m	πορευσάμενος				πορευθείς
	f	πορευσαμένη				πορευθεῖσα
	n	πορευσάμενον				πορευθέν

Perfect: πεπόρευμαι

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πεπόρευμαι	πεπόρευσαι	πεπόρευται	πεπόρευσθον	πεπόρευσθον	πεπορεύμεθα	πεπόρευσθε	πεπόρευνται
	subjunctive	πεπορευμένος ὦ	πεπορευμένος ᾖς	πεπορευμένος ᾖ	πεπορευμένω ἦτον	πεπορευμένω ἦτον	πεπορευμένοι ὦμεν	πεπορευμένοι ἦτε	πεπορευμένοι ὦσῐ
	optative	πεπορευμένος εἴην	πεπορευμένος εἴης	πεπορευμένος εἴη	πεπορευμένοι εἴητον/ πεπορευμένοι εἶτον	πεπορευμένω εἰήτην/ πεπορευμένω εἴτην	πεπορευμένοι εἴημεν/ πεπορευμένοι εἶμεν	πεπορευμένοι εἴητε/ πεπορευμένοι εἶτε	πεπορευμένοι εἴησαν/ πεπορευμένοι εἶεν
	imperative		πεπόρευσο	πεπορεύσθω	πεπόρευσθον	πεπορεύσθων		πεπόρευσθε	πεπορεύσθων
		infinitive				participle
infinitive		πεπορεύσθαι				πεπορευμένος, πεπορευμένη, πεπορευμένον

References

πορεύω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
πορεύω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
πορεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
πορεύω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.