πολύγλωσσος

Ancient Greek

Alternative forms

πολύγλωττος (polúglōttos) – Attic

Etymology

From πολύς (polús, “many”) +‎ γλῶσσα (glôssa, “tongue”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.lý.ɡlɔːs.sos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /poˈly.ɡlos.sos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /poˈly.ɣlos.sos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /poˈly.ɣlos.sos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /poˈli.ɣlo.sos/

Adjective

πολῠ́γλωσσος • (polúglōssos) m, f (neuter πολῠ́γλωσσον); second declension

speaking many languages

Declension

Second declension of πολῠ́γλωσσος; πολῠ́γλωσσον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	πολῠ́γλωσσος polúglōssos	πολῠ́γλωσσον polúglōsson	πολῠγλώσσω poluglṓssō	πολῠγλώσσω poluglṓssō	πολῠ́γλωσσοι polúglōssoi	πολῠ́γλωσσᾰ polúglōssa
Genitive	πολῠγλώσσου poluglṓssou	πολῠγλώσσου poluglṓssou	πολῠγλώσσοιν poluglṓssoin	πολῠγλώσσοιν poluglṓssoin	πολῠγλώσσων poluglṓssōn	πολῠγλώσσων poluglṓssōn
Dative	πολῠγλώσσῳ poluglṓssōi	πολῠγλώσσῳ poluglṓssōi	πολῠγλώσσοιν poluglṓssoin	πολῠγλώσσοιν poluglṓssoin	πολῠγλώσσοις poluglṓssois	πολῠγλώσσοις poluglṓssois
Accusative	πολῠ́γλωσσον polúglōsson	πολῠ́γλωσσον polúglōsson	πολῠγλώσσω poluglṓssō	πολῠγλώσσω poluglṓssō	πολῠγλώσσους poluglṓssous	πολῠ́γλωσσᾰ polúglōssa
Vocative	πολῠ́γλωσσε polúglōsse	πολῠ́γλωσσον polúglōsson	πολῠγλώσσω poluglṓssō	πολῠγλώσσω poluglṓssō	πολῠ́γλωσσοι polúglōssoi	πολῠ́γλωσσᾰ polúglōssa
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	πολῠγλώσσως poluglṓssōs		πολῠγλωσσότερος poluglōssóteros		πολῠγλωσσότᾰτος poluglōssótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: πολύγλωσσος (polýglossos)